🐆 Jakie Najważniejsze Błędy Popełnił Pan W Poprzedniej Pracy

Należą do zubożałej szlachty, mieszkają w Gawronkach. Oboje darzą jedynaka ogromną miłością i pragną zapewnić mu lepszą przyszłość. Sytuacja majątkowa Borowiczów jest ciężka. Po upadku powstania, w którym pan Walenty stracił fortunę dziadków, a potem siedział w więzieniu, z trudem utrzymują majątek.

Polish Arabic German English Spanish French Hebrew Italian Japanese Dutch Polish Portuguese Romanian Russian Swedish Turkish Ukrainian Chinese English Synonyms Arabic German English Spanish French Hebrew Italian Japanese Dutch Polish Portuguese Romanian Russian Swedish Turkish Ukrainian Chinese Ukrainian These examples may contain rude words based on your search. These examples may contain colloquial words based on your search. Popełnił pan błąd, kimkolwiek pan jest. Przepraszam, wielebny ale popełnił pan błąd. Ale obawiam się że popełnił pan błąd. Myślę, że popełnił pan błąd Ale myślę, że popełnił pan błąd nie zatrudniając Dextera Ruteckiego. Chyba popełnił pan błąd co do tej dwójki, kapitanie. Panie profesorze wydaje mi się, że popełnił pan błąd przy mojej pracy. Wasza Ekscelencjo, proszę mi wybaczyć, ale popełnił pan błąd, ufając Clovisowi. Chłopca, który mógł jeszcze żyć, gdy marnował pan czas zaprzeczając, iż popełnił pan błąd! A boy who may have still been alive while you were wasting valuable time denying you had done anything wrong! Zdecydowanie popełnił pan błąd. No results found for this meaning. Results: 12. Exact: 12. Elapsed time: 47 ms. Documents Corporate solutions Conjugation Synonyms Grammar Check Help & about Word index: 1-300, 301-600, 601-900Expression index: 1-400, 401-800, 801-1200Phrase index: 1-400, 401-800, 801-1200 Wielkie marzenia, wielkie błędy. Oto największe błędy popełniane przez ludzi sukcesu. Zaczynamy! „Początkowo możesz się obawiać podjęcia ryzyka. Jednak nigdy nie usłyszysz ani nie przeczytasz. o człowieku sukcesu, który dążąc do realizacji swoich zamierzeń, nie musiał go podejmować”. – Bob Proctor. Wielkie marzenia Nie tak dawno pisałam Wam o kilku najczęściej spotykanych błędach kandydatów związanych z mową ciała, z jakimi spotykają się rekruterzy i pracodawcy w trakcie wywiadu kwalifikacyjnego. Mowa ciała to jednak nie wszystko – liczy się również to, co mówicie. A o błąd lub wpadkę łatwo. Jakie podstawowe i najczęstsze błędy spotkali szefowie? (badanie przeprowadzone przez agencje pracy GradBerry) Zapominanie by zapytać o samą prace- obowiązki, zadania , komu będziemy podlegać- takie zachowanie sugeruje brak zainteresowania samą pracą Brak umiejętności wyróżnienia się z tłumu kandydatów (a przy piątek rozmowie kwalifikacyjnej w ciągu dnia, twarze mogą się prowadzącym spotkanie zacząć zlewać w jedną) „wygrywanie” rozmowy kwalifikacyjnej – czyli nadmierna pewność siebie sugerująca, że kandydat jest przekonany o tym, że prace ma w kieszeni Próba bycia specjalistą od wszystkiego – a jak mówi stara reklama – jak coś jest do wszystkiego, to jest do niczego Koncentracja na własnych oczekiwaniach – warunki pracy, narzędzia, godziny – a może by tak posłuchać tez czego chce pracodawca? Niewystarczający research odnośnie oferty pracy (i w związku z tym brak wiedzy o pracodawcy) Nie okazywanie zainteresowania i entuzjazmu (a to właśnie to powoduje, że pracownik będzie w prace zaangażowany) Brak poczucia humoru i ciepła w kontakcie z innymi (a kto chce pracować z cyborgiem?) Zbyt rozwlekłe tłumaczenie, dlaczego nie pracujesz już w poprzedniej pracy I pokazanie, ze nie jest się pogodzonym z tą sytuacją A czy wam zdarzył się któryś z tych błędów?

Przede wszystkim stawiaj na konkrety. Wybierz cechy, które są dopasowane do wymagań zawartych w ogłoszeniu o pracę i krótko je opisz. Stwierdzenie: w poprzedniej pracy często pracowałem w programie Excel, przygotowując m.in. bazy danych i raporty sprzedażowe, brzmi znacznie lepiej niż suche: znam program Excel.

Czy fakt posiadania dyplomu z konkretnej dziedziny wiedzy determinuje całe życie zawodowe? Jaki wpływ na karierę i sukces mają decyzje, które codziennie podejmujemy? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań udzielił nam Pan Dariusz Blocher – Prezes Zarządu Budimex SA, jednej z największych firm budowlanych w Polsce. 1. Jak wyglądały początki drogi zawodowej Pana Prezesa? Studia rozpocząłem w 1986 roku, ukończyłem w 1992 roku. Zatem studiowałem dłużej niż powinienem z powodu braku pozytywnej oceny z jednego kursu. W ostateczności moje studia przedłużyły się o 3 miesiące. Z wykształcenia jestem inżynierem mechanikiem po Cieplnych systemach energetycznych. Po otrzymaniu dyplomu ukończenia studiów sądziłem, że potrafię już zaprojektować np. kocioł parowy dla elektrowni. Życie i praca zweryfikowały potem te umiejętności. Swoją pierwszą pracę otrzymałem w firmie FAKOP, czyli fabryce kotłów przemysłowych dla elektrowni (obecnie firma ta nosi nazwę Foster Wheeler Energy Fakop Sp. z ). Pracowałem tam przez rok, był to dla mnie wspaniały czas, ponieważ co miesiąc otrzymywałem coraz to wyższe wynagrodzenie. Na samym początku kariery w tej firmie zarabiałem najniższą krajową. Często wspominam historię związaną ze spotkanie pani sprzątaczki, kiedy to pracowałem w nocy nad dużym projektem. Z ciekawości zapytałem ją, jak wysoka jest jej wypłata za wykonywane przez nią usługi. Dowiedziałem się, że jest ona dwukrotnie większa od mojej. Ta informacja wywarła na mnie tak duże wrażenie, że postanowiłem już dłużej tam nie pracować. 2. Co było dla Pana najważniejsze, kiedy decydował się Pan na pracę w PEPSICO, czy w Budimeksie? Na studiach musiałem utrzymać siebie i swoją rodzinę. Nie posiadałem własnego mieszkania, dlatego też najważniejsze były dla mnie pieniądze. Z tego powodu odszedłem z firmy FAKOP i zacząłem pracę w PEPSICO, w której pracowałem przez 8 lat w dziale sprzedaży, a następnie w dziale zarządzania zasobami ludzkimi. Teraz wynagrodzenie jest bardziej satysfakcją z dobrze wykonanej pracy, nie są już tak ważne. Jestem na takim etapie swojej kariery, że nie muszę tylko zarabiać, ale chcę być zadowolony z pracy. Sądzę, że jeżeli pracuje się tylko dla pieniędzy, w miejscu, którego się nienawidzi i tylko odlicza godziny do wyjścia, to nie jest się w stanie wykonać następnego kroku w karierze. 3. W jaki sposób znalazł się Pan w firmie typowo budowlanej – Budimeksie? Jaka jest Pana historia związana z ta firmą? Po tym jak Ferrovial stał się jednym z akcjonariuszy Budimeksu okazało się, że bardzo dużego znaczenia w firmie nabrała umiejętność zarządzania zasobami ludzkimi. Przedsiębiorstwo szukało nowych pracowników odpowiedzialnych za tę kwestie. Proces rekrutacyjny odbywał się przy pomocy headhuntera. Ktoś do mnie zadzwonił i zaprosił na rozmowę kwalifikacyjną z ówczesnym Prezesem Budimeksu. Rozmowa ta trwała może 5 minut, z czego nie byłem szczególnie zachwycony. Miałem na niej 2 pytania. Pierwsze od Prezesa, czy znam jakąś osobę, która może udzielić mi referencji z poprzedniej pracy? Drugie natomiast zadałem ja rozmówcy. Zapytałem: Czy Pan Prezes chce mieć nowoczesny human resources w swojej firmie? Bo jeśli tak, to ja Panu je zrobię. Po czym się rozstaliśmy. Potem było jeszcze kilka rozmów z przedstawicielami Ferroviala i po nich rozpocząłem pracę dyrektora personalnego w Budimeksie, a w 2007 roku zostałem prezesem Budimex Dromex. 4. Czy kiedykolwiek przeszkadzał Panu fakt, że nie posiada Pan wykształcenia stricte budowlanego? Nie, nie było to dla mnie problemem. Uważam, że to nawet lepiej, że nie mam wykształcenia budowlanego. Dobrze, że jestem inżynierem i niejednokrotnie mi to pomogło. Gdybym myślał jak inżynier budownictwa, prawdopodobnie nasza firma nie osiągnęłaby takiego sukcesu. Nie mam problemu, aby mimo braku tego wykształcenia, zaufać innym ludziom, którzy znają się na tym co robią. 5. Jaki największy błąd popełnił Pan w swojej karierze? Największy finansowo, ponieważ straciłem wtedy 322 mln złotych, w Budimeksie. To była lekcja, którą dobrze zapamiętałem. Na każdym etapie swojego życia popełniałem rozmaite błędy i może dlatego teraz znajduję się w takim miejscu swojej kariery, a nie w innym. Nie byłem wybitnym studentem, miałem dobre oceny. Zawsze chciałem robić coś ponad, więc nie zawsze trzymałem się zasad. Starałem się mówić co myślę i robić co mówię. Podejmowałem różne decyzje, czasami ktoś na mnie za nie nakrzyczał. Kiedy już pracowałem w Budimeksie kupiliśmy spółkę kolejową od PKP za 222 mln złoty. Na początku zainwestowaliśmy w nią 100 mln złotych, po 6 miesiącach zauważyliśmy jednak, że kupiliśmy nie to co chcieliśmy i co wydawało nam się, że jest i że spółka wygeneruje 400 mln złotych strat na kontraktach. Z punktu widzenia inwestycji i naszych możliwości było to dosyć trudne do udźwignięcia. Stwierdziliśmy, że nie będziemy dalej finansować tej spółki, przez co zbankrutowała. Dla mnie to był personalnie dosyć duży problem, ponieważ w firmie tej pracowało około 1700 osób. W wyniku zaistniałej sytuacji przyjechał do Warszawy właściciel Ferrovialu – firmy, która jest największym akcjonariuszem Budimeksu i powiedział do mnie zdanie, które dobrze zapamiętałem: „Darek jeśli myślisz, że przyjechałem tylko po to, aby Cię zwolnić, to jesteś w dużym błędzie. Przyjechałem po to, aby powiedzieć ci, że musisz teraz odrobić te 322 mln złotych.” Była to bardzo cenna uwaga. Stratę tę odrobiliśmy z nawiązką i staliśmy się gwiazdą w grupie Ferroviala. Warto podejmować ryzyko i nie popełniać tego samego błędu. 6. Śledząc Pana biografię zastanawiałam się nad tym, czy nauczył się Pan czegoś na studiach, co mógł potem wykorzystać w pracy zawodowej? W życiu robiłem różne rzeczy. Jako inżynier wykorzystywałem wiedzę nabytą na studiach. W biznesie przydało mi się myślenie przez pryzmat liczb. Proces decyzyjny jest ważny, a moim zdaniem inżynierowie posiadają cechę szybkiej analizy sytuacji. Umiejętność ta jest bardzo ważna, ponieważ np. kierownik projektu musi podejmować czasami bardzo szybkie decyzje, a nie ma do dyspozycji tysiąca tabelek, które by mu w tym pomogły. To jest największa rzecz jakiej nauczyłem się podczas studiów. W szkole i na studiach uczyłem się języka niemieckiego. Umiejętność tę wykorzystałem podczas pracy w Niemczech. Nie posiadam zdolności językowych. Żałuję tego bardzo, choć teraz posługuję się dobrze językiem angielskim. 7. Czy prowadził Pan aktywność w organizacjach szkolnych/akademickich? W liceum byłem członkiem samorządu klasowego, na studiach udzielałem się w Akademickim Związku Sportowym, byłem jego Wiceprezesem. Na Politechnice Częstochowskiej, na której studiowałem, działałem w Niezależnym Związku Studenckim. 8. Czy nadal Pan się rozwija, odbywa szkolenia/kursy? W czasach kiedy ja studiowałem, sposób edukowania był trochę inny niż obecny tzn. stricte techniczny. Na początku mojej kariery potrzebowałem zatem szkoleń z umiejętności miękkich z komunikacji i przywództwa. Tego wszystkiego nauczyłem się w PEPSICO. Wiedze nabytą w tej firmie wykorzystałem dopiero w Budimeksie, który pozwolił mi robić postępy w pracy „po mojemu”. W miarę mojego rozwoju zawodowego zacząłem zwracać uwagę na inne typy szkoleń, mam tutaj na myśli udział w różnego rodzaju konferencjach. Są one wymianą informacji między prelegentami. Czasami korzystam z pomocy coacha, kiedy potrzebuję rozwiązać jakiś problem. Obecnie razem z Prezesami takich firm jak Orange, Carrefour, 3M i PolEnergii spotykamy się raz na dwa miesiące na kilka godzin i dyskutujemy o różnych tematach i to jest tak naprawdę dla mnie znakomite szkolenie. 9. Jakie jest Pana zdanie na temat udziału studentów w organizacjach studenckich lub kołach naukowych? Czy uczestnictwo w nich zwiększa ich szanse na rynku pracy? Moim zdaniem, jeżeli chce się osiągnąć sukces zawodowy, to w rozumieniu koncepcji work life balance dużo kosztuje. Na początku kariery trudno zachować tę równowagę. W tym czasie należy robić dużo więcej niż ktoś od nas oczekuje, bo być może to zauważy. Tego można się w pewien sposób nauczyć uczestnicząc w różnych organizacjach studenckich. Nie trzeba być we wszystkim najlepszym, ale podejmując różne inicjatywy podczas studiów można nauczyć się rozmaitych sposobów komunikacji, przekazywania informacji i cech przywódczych, co jest bardzo ważne w codziennej pracy. Rozmowę przeprowadziła: Inż. Magdalena Bac Studentka V roku WBLiW PWr Budimex 15 lipca, 2011. Rekrutacja. Rozmowa rekrutacyjna. Na wielu rozmowach kwalifikacyjnych, zwłaszcza na stanowiska specjalistów i kadry zarządzającej, pada pytanie o Twoje największe osiągnięcie /sukces w poprzedniej pracy. Pytanie jest zdradliwe o tyle, że musisz pokazać nie tylko to, że masz sukcesy, nie tylko to, że były zależne od you've made a mistake Przepraszam, wielebny ale popełnił pan błąd. Excuse me, but you've made a mistake, Reverend. Ale obawiam się że popełnił pan błąd. BUT I'M AFRAID YOU'VE MADE A MISTAKE. Other examples in context Ale myślę, że popełnił pan błąd nie zatrudniając Dextera Ruteckiego. But I think you're making a mistake not hiring Dexter Rutecki. Chyba popełnił pan błąd co do tej dwójki, kapitanie. There seems to be an error, Captain. Panie profesorze wydaje mi się, że popełnił pan błąd przy mojej pracy. Professor. I think you made a mistake on my paper. Wasza Ekscelencjo, proszę mi wybaczyć, ale popełnił pan błąd, ufając Clovisowi. Your Excellency, forgive me, but you have made a mistake by trusting Clovis. See how “popełnił pan błąd” is translated from Polish to English with more examples in context To add entries to your own vocabulary, become a member of Reverso community or login if you are already a member. It's easy and only takes a few seconds:

Zatem pracownik, który zauważy błąd w świadectwie pracy, ma prawo wystąpić z wnioskiem o sprostowanie dokumentu w terminie 14 dni od jego otrzymania. Jednakże przepisy nie regulują sytuacji czy też sposobu postępowania w przypadku popełnienia błędu w świadectwie pracy oraz niezwrócenia się przez pracownika o jego sprostowanie.

I just… to fool criminalsYou want to know if I screwed the employee of the month at my last job?In my last job I had a mentor who was… whom I found difficult to have however through connections made in my previous job been able to cooperate with a Basque company on some exciting umiejętności zdobyte w mojej poprzedniej pracy były natychmiast zbywalne wynagrodzenia kontroli zgodności i stałe etykę pracy podczas gdy inne które był mniej znane nauczyłem się w moje pierwsze kilka miesięcy w pracy. compliance and a solid work ethic while others that I was less familiar with I learned in my first few months in the can tellit's going to be much better than my last can already tell it's going to be much better than my last I used to work before I saw the landlady take poison after hearing her husband confess an I blow this I will have to go back to my old job at The Electric my last place the footman stayed till they went to you wanna see miracles.

Polska Akademia Nauk. 52°13′54,12″N 21°00′23,04″E. / 52,231700 21,006400. Multimedia w Wikimedia Commons. Strona internetowa. Polska Akademia Nauk ( PAN) – państwowa instytucja naukowa realizująca działania służące rozwojowi, promocji, integracji i upowszechnianiu nauki oraz przyczyniające się do rozwoju edukacji i

Z mojego doświadczenia doradczego i rekruterskiego wynika, że umiejętności autoprezentacji kandydatów w procesie nie zawsze rosną proporcjonalnie do ich stażu. Postanowiłam podsumować najważniejsze błędy, które popełniają osoby zaprawione bojem na rynku pracy. Sprawdź, czy jako doświadczony kandydat odnajdziesz w tekście obszar do własnej Brak określonego celu na doświadczonych kandydatów wchodzi w procesy rekrutacji automatycznie, bez dłuższej refleksji. Ktoś się do nich odzywa, widzą ciekawą ofertę i postanawiają wysłać CV. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie to, że często takie podejście komplikuje kolejne kroki procesu – osoba nie ma motywacji, nie potrafi podjąć decyzji o zmianie, gdy nagle pojawi się oferta pracy. Dlatego na początku warto zdefiniować, z jakim celem wychodzisz na rynek? Może główną motywacją jest chęć sprawdzenia się na tle innych, zbadania rynku? A może faktycznie jesteś zdecydowany na zmianę, jeśli pojawi się oferta spełniająca pewne kryteria (patrz: pkt. 4)? Oszczędzisz tym samym czasu i zbędnych emocji zarówno sobie, jak i Brak błąd często występuje z pierwszym opisanym uchybieniem. Jeśli kandydat automatycznie wchodzi lub wręcz jest „wciągany” do procesu rekrutacji, często nie ma motywacji do dobrego przygotowania. Brakuje mu danych o firmie, do której aplikuje, nie pogłębia informacji uzyskiwanych w toku rekrutacji, nie zadaje pytań, sprawia wrażenie osoby niezainteresowanej ofertą. Rekruter bardzo szybko dostrzega pasywność kandydata. Można powiedzieć: OK, jestem cennym specjalistą na rynku, nie muszę się starać. Z drugiej strony, postępując w ten sposób sam narażasz się na straty – zbyt pochopne podjęcie decyzji o zmianie lub zbyt szybkie odrzucenie oferty bez dogłębnej analizy możliwości. Poza tym, najzwyczajniej w świecie, budujesz w ten sposób niezbyt dobre doświadczenie z Twoją marką Niewłaściwe przedstawienie z kilkunastoletnim doświadczeniem często robią w życiu zawodowym różne rzeczy. Jedną z największych trudności, które spotykają ich w rekrutacji, jest konieczność przedstawienia swojego profilu adekwatnie do danej oferty. Często widzę, że moi klienci próbują pokazać się w jak najpełniejszy i szczegółowy sposób albo, wręcz przeciwnie, popadają w niewiele znaczące ogólniki. Przyznam, że odpowiednie opisanie swojego profilu i selekcja informacji to nie lada sztuka. Trzeba jednak zmierzyć się z tym zadaniem, by efektywnie aplikować na wybrane oferty i być trafnie wybieranym przez head hunterów. Niekiedy słyszę od klientów: Ci rekruterzy są jacyś dziwni, wysyłają mi zupełnie niedopasowane oferty. Owszem, są na rynku rekruterzy, którzy popełniają tak proste błędy, jeśli jednak takie sytuacje zdarzają Ci się raz na jakiś czas, warto zrewidować swój profil i ocenić, czy eksponujesz w nim te aspekty, na których faktycznie Ci Brak zdefiniowanych kryteriów nowej biernie wchodzący w proces rekrutacji często nie wie, jakie ma oczekiwania w związku z nową pracą. Nie określa konkretnie kryteriów, które powinna spełniać nowa oferta, by zyskać przewagę w stosunku do obecnej pracy. Wydłuża to znacznie proces selekcji adekwatnych propozycji i ostateczną decyzję, gdy pada oferta. Często tacy kandydaci odsuwają decyzję w czasie, ponieważ sami nie wiedzą, czy oferta ma szansę być lepsza niż obecne zatrudnienie. Nie daj się złapać w to błędne koło niedookreślenia i braku decyzyjności. 5. Zbytni optymizm w ocenie czasu kandydaci, zwłaszcza tacy, którzy od dawna nie poszukiwali pracy, uważają, że to będzie krótka piłka. Kilka aplikacji, parę zapytań od rekruterów i ciekawa oferta znajdzie się na stole. Niestety, takie sytuacje nie są codziennością. Nawet jeśli Twoje kompetencje są pożądane i unikalne na rynku, poszukiwania mogą potrwać dłużej niż myślisz. Kilka miesięcy, a może nawet więcej. Dlaczego? Choćby dlatego, że ze swoim bagażem doświadczeń jesteś bardziej selektywny i masz określone oczekiwania, co spowoduje, że wiele potencjalnych ofert odpadnie w przedbiegach albo okaże się chybiona w toku rekrutacji. Poza tym, mogą nie zagrać czynniki „miękkie”: niedopasowanie do kultury organizacji, bieżących wyzwań w zespole, zwyczajny brak chemii w kontakcie. Weź to pod uwagę i daj sobie czas na Brak zaufania do spotykam się z klientami, którzy w swojej karierze lubią wpadać z deszczu pod rynnę. Mimo wielu doświadczeń, powielają podobne błędy przy wyborze nowego pracodawcy. Gdy szczegółowo analizujemy te sytuacje, okazuje się, że często „coś” od początku nie pasowało, już na etapie rekrutacji. Pojawiały się jakieś niedopowiedzenia, szef wydawał się dziwny, sytuacja zespołu i obowiązki niejasne…Przeważyła chęć zmiany, oferta lepszych zarobków i kandydat zmienił pracę na taką, która wcale nie przyniosła mu więcej satysfakcji. Polecam zaufać własnej intuicji. W końcu intuicja to często nic innego jak informacje, które odbieramy z otoczenia, ale nie przetwarzamy ich świadomie z braku zasobów poznawczych. Dlatego warto ją włączać w proces wymienionych błędów możesz się ustrzec dzięki pracy, którą wykonasz przed wyjściem na rynek. Warto odrobić taką pracę domową zawczasu, by później nie pogubić się w wirze codziennych zadań i procesów rekrutacyjnych.

Napisz rozprawkę w której rozważysz słuszność stwierdzenia, że w życiu warto naprawiać swoje błędy. W. uzasadnieniu odwołaj się do wybranej lektury obowiązkowej oraz do innego utworu literackiego. Minimum 200 słów. 5 pkt za rozwiązanie + 3 pkt za najlepsze rozwiązanie - 11.5.2023 (12:05) - przydatność: 63% - głosów: 8. ^{Rozmawiam z ciekawymi ludźmi. Konkretnie i bez owijania w bawełnę. Mój cel? Wydobyć z rozmówców prawdę, na jaką nie zdobyliby się w telewizyjnym studiu. Wywiady powstają dzięki wsparciu społeczności Patronite. Dołącz: Instagram: rafal_gebura Mail: @ Cykl gawęd, które dają słuchaczowi możliwość poznania i zaprzyjaźnienia się z naszym gościem – bohaterem tygodnia. Podsumowanie dnia w Popołudniowej rozmowie w RMF FM. Zapraszamy od poniedziałku do piątku, tuż po Gospodarzami programu są: w poniedziałki - Bianka Mikołajewska, we wtorki - Paweł Balinowski, w środę - Tomasz Terlikowski, w czwartki - Piotr Salak, w piątki - Marek Tejchman. Rozmowy o dobrym życiu, własnej definicji sukcesu, cyfrowym minimalizmie i trudnych decyzjach - dla najbardziej inteligentnych słuchaczy w Polsce. See for privacy and opt-out information. Filmy, seriale, komiksy, książki i gry. Rzeczy niszowe i głośne premiery. Gorące dyskusje, kompleksowe omówienia, nowości, starocie i wiele więcej. Po prostu popkultura w najlepszym wydaniu. „Luźne rozmowy na (nie)typowe tematy” Dzięki podcastowi nabierzesz świeżego spojrzenia na (z pozoru) oczywiste sprawy. Posłuchasz o kulisach pracy stewardessy, strażaka czy baletnicy; poznasz szczegóły erotycznego życia ptaków; dowiesz się, co o przyszłości mówi nauka i jakie przyjęcia wyprawia Maryla Rodowicz, a także… sprawdź, co skrywa pozostałe ponad 100 odcinków! Choć moi rozmówcy pochodzą z przeróżnych światów; pracują w różnych branżach; mają rozmaite zainteresowania oraz doświadczeni ... Stacja Zmiana to podcast dla osób lubiących zmiany, i tych którzy zmian się boją. To podcast o tym, że coś trzeba przywitać, a coś pożegnać, bo w życiu coś się kończy, a coś się zaczyna. Będziemy rozmawiali o zmianach w naszym funkcjonowaniu, dbaniu o zdrowie fizyczne, psychiczne, emocjonalne i duchowe, decyzjach szalonych i decyzjach przemyślanych. Będziemy rozmawiali z osobami, którzy zmiany przeszli, przechodzą lub wiedzą dużo na temat zmian. Podcast prowadzony jest przez Katarzynę Michał ... Moją ideą jest budowanie ciekawego doświadczenia klienta. Obsługa klienta to zmyślnie przygotowana strategia, ale bywa również sztuką. W Klientomanii piszę i rozmawiam o mądrym podejściu do klienta i jego obsługi. Odkrywam i komentuję świat sprzedaży i całkiem nowych relacji na linii marka-konsument. Pomagam przedsiębiorcom i osobom zawodowo związanym z tymi zagadnieniami działać skuteczniej, na miarę czasów, w których żyjemy oraz przygotować się na zmiany, które niewątpliwie nadejdą. Hubert i Filip, dwóch trzydziestoparolatków, lubią opowiadać o obejrzanych filmach i serialach. Lubią zwiedzać internety i grać w gry. Lubią popkulturę i lubią, jak rzeczy są spoko. Jeśli szukacie podcastu, który odpowie na pytanie: który film z Marvel Cinematic Universe zasługuje na wszystkie pochwały świata? Albo: czy Luke Skywalker jest najlepszy? Ewentualnie: kto by wygrał, HBO czy Netflix, to trafiliście najlepiej, jak tylko mogliście. Zapraszamy! Podcast popkulturalny. Najnowsze doniesienia ze świata filmów, seriali, literatury i komiksów. Wszystko co musisz wiedzieć, żeby zabłysnąć wśród znajomych.} .

2wgp6fcx5r.pages.dev/765

2wgp6fcx5r.pages.dev/813

2wgp6fcx5r.pages.dev/184

2wgp6fcx5r.pages.dev/141

2wgp6fcx5r.pages.dev/459

2wgp6fcx5r.pages.dev/179

2wgp6fcx5r.pages.dev/965

2wgp6fcx5r.pages.dev/71

2wgp6fcx5r.pages.dev/723

2wgp6fcx5r.pages.dev/985

2wgp6fcx5r.pages.dev/429

2wgp6fcx5r.pages.dev/130

2wgp6fcx5r.pages.dev/542

2wgp6fcx5r.pages.dev/837

2wgp6fcx5r.pages.dev/239

jakie najważniejsze błędy popełnił pan w poprzedniej pracy