Sposoby klejenia płyt g-k – jakie mamy możliwości? Chcąc przykleić płytę gipsowo-kartonową do podłoża, możemy skorzystać z jednej z trzech metod: - mocowanie na plackach gipsowych – masę nakładamy na płytę w formie placków o ok. 10-centymetrowej średnicy.
Na polskim rynku wciąż można spotkać fachowców, którzy przyklejają płyty styropianowe jedynie na tzw. „placki”, zamiast na ramkę/obwódkę z dodatkowymi plackami wewnątrz płyty. Temat dotyczący wyższości placków nad ramką i odwrotnie jest często dyskutowany na forach internetowych z różnymi argumentami za obiema metodami. W przypadku zwolenników metody „na placki”, koronnym argumentem jest kwestia oddychania ściany oraz usuwania wilgoci z pomieszczenia. Należy przy tym zwrócić uwagę, że „oddychanie” ścian odpowiada jedynie za około 2% całkowitej wymiany wilgoci w budynkach, natomiast jej większość jest usuwana przez system wentylacji. Obserwacje z ostatnich lat wskazują, iż stosowanie metody "na placki" wynika niekiedy z niewiedzy, ale najczęściej prawdziwym, a zarazem nieoficjalnym powodem stosowania tej metody jest jej mniejsza pracochłonność oraz chęć oszczędzenia materiału przez niektóre firmy budowlane. Jeżeli uzgodniona wycena prac dociepleniowych obejmowała jedynie cenę za m2 elewacji, to niekiedy wizja zaoszczędzenia kilkuset kilogramów kleju jest zbyt kusząca dla niektórych wykonawców. W przypadku rozmowy z ekipą budowlaną, która upiera się przy montażu "na placki" wystarczy poprosić, aby pokazali na karcie technicznej stosowanego kleju jaki jest zalecany montaż, choć z drugiej strony, jeżeli ekipa upiera się na montaż "na placki" to warto byłoby się zastanowić czy aby na pewno mamy dobrego wykonawcę... Mocowanie płyt styropianowych na placki wprowadza pustą warstwę pomiędzy ścianę a styropian, która jest wypełniona powietrzem. Niektóre osoby twierdzą, że taka warstwa to dodatkowy izolator, jednakże byłoby to prawdą jedynie dla nieruchomej warstwy powietrza. W praktyce taka sytuacja nie ma miejsca, gdyż zawsze znajdą się nieszczelności, przez które będzie napływać świeże powietrze, a dodatkowo ze względu na grubość samej warstwy powietrza (często ok 2 cm) i jej dużą powierzchnię, w szczelinie tej występuje konwekcyjny ruch powietrza unoszący ogrzane powietrze do góry. Wynikiem takiego ruchu powietrza jest wyziębianie ścian oraz straty ciepła widoczne jako ciepłe obszary w rejonie podbitki, gdzie uchodzi rozgrzane powietrze. Straty ciepła związane z unoszeniem ciepłego powietrza w rejon podbitki widziane okiem kamery termowizyjnej. Dodatkowo, zimne powietrze, które przedostaje się pomiędzy ścianę i warstwę izolacji powoduje przesunięcie ku wnętrzu przegrody strefy niskich temperatur, co z kolei może doprowadzać do wykraplania się pary wodnej przenikającej z wnętrza pomieszczeń. Tak więc to, co miało stanowić „lekarstwo na wilgoć” w opinii osób optujących za klejeniem na placki, w rzeczywistości może przyczynić się do występowania podwyższonego poziomu wilgoci w ścianie. Można sobie wyobrazić sytuację ( niestety często spotykane) , w której właściciel takiego domu , będzie starał się „zaoszczędzić” na wentylacji pomieszczeń poprzez zatykanie kratek wentylacyjnych, aby "skompensować" straty ciepła na elewacji. W ten oto sposób otrzymujemy przepis na rozwój korozji biologicznej, gdyż podwyższony poziom wilgotności powietrza w budynku bardzo szybko przełoży się na wzrost wartości temeperatury punktu rosy i doprowadzi do kondensacji pary wodnej na wychłodzonych fragmentach ścian. Wprowadzanie pustej przestrzeni pomiędzy ścianę i warstwę izolacyjną dodatkowo negatywnie wpływa na izolacyjność ogniową ścian, umożliwiając przedostawanie się gazów, dymu i gorącego powietrza/ognia pomiędzy kondygnacjami. Wydaje się sensowne, żeby tak projektować przegrody, aby izolacja, jak nazwa wskazuje, odpowiadała za ich izolowanie, natomiast kwestia „oddychania” powinna być rozwiązana przez sprawną wentylację. Jeśli oddychające ściany mają być lekarstwem na brak wentylacji pomieszczeń, to lepiej pomyśleć jak poprawić wentylację, co z pewnością wpłynie pozytywnie na komfort i zdrowie mieszkańców. W licznych budynkach, gdzie stwierdzono występowanie ruchu powietrza za elewacją, zimne powietrze najczęściej wnikało przez szczeliny na poziomie listwy startowej elewacji. Miejsce to ze względu na bliskość masywnych materiałów o małym oporze cieplnym (ściany fundamentowe, "chudy beton", wylewka) jest szczególnie podatne na wychłodzenie i często ulega silnemu zawilgoceniu w wyniku kondensacji pary wodnej. Nawet po doraźnym uszczelnieniu występujących szczelin u spodu elewacji, klient zostaje z problemem zawilgoconych ścian wymagających późniejszego osuszania. Wielokrotnie klienci zamawiając usługę lokalizacji wycieku byli przekonani, że zawilgocenie przyziemia zewnętrznych ścian wynikało z występującej awarii instalacji, a w rzeczywistości ich problem wynikał z niewystarczających parametrów izolacyjnych przegrody. W takim przypadku bezcenne jest zbadanie przegrody kamera termowizyjną, która pozwala bardzo szybko zdiagnozowac źródło problemu.

Zachowaj 15 milimetrów szczeliny wentylacyjnej między płytą a izolacją. KROK 4: Układanie kamienia na ścianie. Gdy zaplanujesz prace, rozpocznij układanie płyt. Nie istnieje ogólna zasada co do kierunku, choć wielu fachowców uważa, że lepiej rozpocząć od góry, gdyż ewentualna dolna docinka jest mniej widoczna.

Rozważam zamocowanie płyt g-k do ścian z gazobetonu, aby nie tracić powierzchni wewnętrznej pomieszczeń, chciałbym uniknąć mocowania ich do konstrukcji stalowej, a także klejenia na placki. Czy można zamocować płyty do ścian bezpośrednio kołkami do gazobetonu, stosując dłuższe wkręty o podobnym przekroju jak te przeznaczone do typowego montażu płyt g-k? Jeśli chodzi o zamocowanie płyt bezpośrednio do ścian na wkręty, to może powodować pękanie płyty w miejscu mocowań. Sztywne połączenie płyt nie jest wskazane. Dlatego sugeruję przyklejenie płyt "na placki". Proszę pamiętać, że to pozwoli skompensować nierówności wykonania ściany. Jeśli się jednak Pan zdecyduje, to powinny być wkręty do podłoża, jakim jest beton komórkowy. Wielu producentów wkrętów i kotew ma takie łączniki w swojej ofercie. Pozdrawiam, Tomasz Rybarczyk Klejenie płyt kartonowo-gipsowych odbywa się za pomocą kleju gipsowego. Warto wziąć pod uwagę fakt, że klej ma zdolność do szybkiego zastygania — po 30 minutach traci swoje właściwości. Do klejenia można użyć pasków wspomagających, na których kładzie się warstwy kleju. Wykańczanie ścian wewnętrznych za pomocą tzw. suchych tynków jest technologią coraz bardziej popularną. Przyklejanie płyt gipsowo-kartonowych nie jest skomplikowane, praca jest stosunkowo czysta, ponieważ zminimalizowane zostaje pylenie, związane ze szlifowaniem gładzi, a postęp prac – w porównaniu ze stosowaniem technologii mokrych – ShutterstockWykańczanie ścian wewnętrznych za pomocą płyt gipsowo-kartonowych ma coraz więcej zwolenników. Co prawda, daleko nam jeszcze do krajów zachodnich, gdzie zużycie tego materiału jest kilkakrotnie większe, ale płyty g-k to już normalna budowlana praktyka, a nie nowinka nanoszenia placków gipsowych na płytę g-k w przypadku równej ściany. Rys. ATLASSposób rozmieszczenia gipsowych marek kontrolnych w wypadku, gdy ściana ma na swym licu odchyłki do 20 mm/mb. Rys. ATLASPłyty można mocować na dwa sposoby: można je przykleić do ściany za pomocą gipsowej zaprawy klejowej lub osadzić na stalowym lub drewnianym ruszcie, przytwierdzonym wcześniej do podłoża. Pierwsza metoda stosowana jest częściej, chociaż – w zależności od jakości ściany, na której chcemy zastosować suchy tynk – należy wybrać właściwą metodę przyklejania: mocowanie na plackach gipsowych, klejenie płyt na styk do podłoża oraz mocowanie płyt na pasach też pamiętać, że nie przykleja się płyt do sufitów. Tu zamiast kleju stosuje się ścianki z cegieł, wykończonej płytami g-k – przyklejanie za pomocą placków gipsowych. Rys. ATLASPrzygotowanie podłożaPrzed przystąpieniem do przyklejania płyt gipsowo-kartonowych należy zwrócić uwagę na kilka elementów, które wpłyną zasadniczo na efekt końcowy pracy. Podłoże powinno być mocne, suche i stabilne oraz niezmarznięte. Resztki starych farb, zapraw, kurzu, brudu, i tłuszczów należy usunąć. Słabo związane fragmenty trzeba uprzednio skuć, zaś części luźne usunąć przy pomocy szpachelki. Wszystkie elementy stalowe, mogące stykać się z klejem, powinny być zabezpieczone antykorozyjnie. Gładką powierzchnię betonową należy pomalować podkładową masą tynkarską Atlas Cerplast w celu jej wzmocnienia, a podłoża chłonne zagruntować emulsją Atlas Uni-Grunt. Przed położeniem płyt wykonać należy posadzki i instalacje podtynkowe, pamiętając by puszki rozdzielcze czy gniazda elektryczne wystawały od ściany. Wszystkie prace należy wykonywać w temperaturze powietrza nie niższej niż 5oC i wilgotności względnej w granicach od 60 do 80%. W przypadku okładania płytami ścian i sufitów, najpierw montujemy płyty na ścianach. Gipsowe plackiPłyty gipsowo-kartonowe powinny być takiej długości, jaka jest wysokość ściany, do której chcemy je montować. Grubość płyt do wyboru: 9,5 mm lub 12,5 mm. Płytę przycinamy do wysokości ściany minus 15 mm. Rozrabiamy klej gipsowy Gipsar Mocar T poprzez stopniowe dosypywanie materiału do naczynia z wodą (zgodnie z proporcjami, podanymi na opakowaniu) i mieszamy wiertarką wolnoobrotową do uzyskania jednolitej masy bez grudek. Należy przygotować taką ilość kleju, by móc ją wykorzystać w ciągu 30 minut. Klej nanosimy na spodnią stronę płyty w postaci placków w rozstawie 30-40 cm (w pionie i w poziomie) o średnicy ok. 10 cm oraz grubości od 1,5 do 2 cm. Placki przy krawędziach płyty należy układać gęściej i powinny być one trochę węższe. W bezpośrednim sąsiedztwie otworów okiennych, umywalek, konsoli lub kominów zaprawę nanosi się w sposób ciągły. Przyklejenie i korygowanie ułożenia montowanych elementów powinno nastąpić nie później niż po 10-15 minutach od momentu nałożenia kleju (w zależności od temperatury i chłonności podłoża). Pod dolną krawędź płyty gipsowo-kartonowej należy podłożyć kawałki płyt tak, aby szczelina dolna miała ok. 10 mm, a górna 5 mm. Ułatwia to wietrzenie pustki powietrznej oraz skraca czas wiązania zaprawy. Obłożone zaprawą płyty g-k przykłada się do ściany i lekko uderzając w łatę gumowym młotkiem, wyrównuje się je w kierunku pionowym i poziomym. W pomieszczeniach, w których manewrowanie płytą jest utrudnione (wąskie korytarze itp.) często stosuje się metodę nakładania placków na ShutterstockRówne licoJeśli ściana, przeznaczona do obłożenia, ma na swym licu odchyłki do 20 mm/mb należy je zniwelować przed montażem płyt. Do niwelacji wykorzystujemy gipsowe marki kontrolne, które wykonujemy w rozstawach, wynikających z szerokości zastosowanych płyt. Średnica marek powinna wynosić 10 do 15 cm (patrz rysunek). Do montażu ściany możemy przystąpić po związaniu marek gipsowych i ponownym sprawdzeniu lica ściany. W przypadku ścian równych, starannie wymurowanych, o odchyłce do ok. 3 mm/mb można zastosować metodę klejenia płyt na cienkiej warstwie kleju gipsowego. Na ułożoną licem do podłogi płytę nakłada się stosunkowo cienką warstwę klejącą za pomocą szerokiej pacy z zębami (o grubości zębów 8 mm). Klej należy rozprowadzać wzdłuż płyt, a jego konsystencja powinna być na tyle rzadka, aby umożliwić jego równomierne rozprowadzenie w momencie dociskania płyt do pasach Metodę tę stosujemy, gdy mamy do czynienia z bardzo nierównym podłożem. Wstępne wyrównanie powierzchni przeprowadzamy poprzez naklejenie pasów gipsowo-kartonowych. Pasy o szerokości 10 cm klejone są w rozstawie co 60 cm. Poziome pasy montuje się przy suficie i przy podłodze. Po związaniu kleju gipsowego, mocującego pasy płyt gipsowo-kartonowych do podłoża, kleimy płyty tak jak opisano RADZIDariusz Grygiel, GRUPA ATLASSzare czy zielone?Zwykłe, szare płyty gipsowo-kartonowe można stosować w pomieszczeniach o wilgotności powietrza nie przekraczającej 70%, nie nadają się one zatem do kuchni, czy łazienek. Tam należy zastosować płyty o zwiększonej odporności na wodę, zaimpregnowane środkiem hydrofobowym. Są one zielone, bądź mają oznaczenia w kolorze zielonym. Można je stosować w pomieszczeniach o okresowo zwiększonej wilgotności powietrza (do 10 godzin) nieprzekraczającej 85%.Etapy wykańczania połączeń płyt gipsowo-kartonowych:Wciskanie masy. Masę GIPSAR MAX należy wciskać pacą poprzecznie do krawędzi płyt, tak aby szczelnie wypełniła spoinę. Następnie rozprowadza się ją szeroką szpachelką na całej długości łączenia. Fot. ATLASWtapianie taśmy. W świeżo nałożonej masie GIPSAR MAX zatapiamy taśmę zbrojącą, która ograniczy możliwość pękania połączenia płyt g-k. Fot. ATLASSzpachlowanie. Połączenie szpachlujemy, dociskając mocno pacę do podłoża, by na powierzchni płyt – poza miejscem na spoinę – pozostało jak najmniej masy szpachlowej. Fot. ATLAS Autor: Atlas - zobacz wizytówkę firmy
Kleimy płyty gk na placki na ścianach w domu 35 m2 bez pozwolenia.Song: Cream Blade - Daydream (feat. romi) [NCS Release]Music provided by NoCopyrightSoundsF

02-04-2013 17:00Mocowanie do ściany za pomocą kleju gipsowego to najczęściej wybierany sposób układania płyt gipsowo-kartonowych. Nie jest on wprawdzie skomplikowany, ale wymaga równego podłoża. Przed montażem na ścianach warto zaznaczyć układ płyt. Ułatwi to takie ich rozmieszczenie, aby nie trzeba było wiele docinać. Na podłodze dobrze też zaznaczyć linią lico płyty. Dzięki temu można kontrolować płaszczyznę płyt podczas do ściany za pomocą kleju gipsowego to najczęściej wybierany sposób układania płyt gipsowo-kartonowych. Nie jest on wprawdzie skomplikowany, ale wymaga równego podłoża. Przed montażem na ścianach warto zaznaczyć układ płyt. Ułatwi to takie ich rozmieszczenie, aby nie trzeba było wiele docinać. Na podłodze dobrze też zaznaczyć linią lico płyty. Dzięki temu można kontrolować płaszczyznę płyt podczas Rigips1 z 7Mocowanie do ściany za pomocą kleju gipsowego to najczęściej wybierany sposób układania płyt gipsowo-kartonowych. Nie jest on wprawdzie skomplikowany, ale wymaga równego podłoża. Przed montażem na ścianach warto zaznaczyć układ płyt. Ułatwi to takie ich rozmieszczenie, aby nie trzeba było wiele docinać. Na podłodze dobrze też zaznaczyć linią lico płyty. Dzięki temu można kontrolować płaszczyznę płyt podczas RigipsMocowanie do ściany za pomocą kleju gipsowego to najczęściej wybierany sposób układania płyt gipsowo-kartonowych. Nie jest on wprawdzie skomplikowany, ale wymaga równego podłoża. Przed montażem na ścianach warto zaznaczyć układ płyt. Ułatwi to takie ich rozmieszczenie, aby nie trzeba było wiele docinać. Na podłodze dobrze też zaznaczyć linią lico płyty. Dzięki temu można kontrolować płaszczyznę płyt podczas RigipsKrok 1. Przygotowanie podłoża. Aby suchy tynk dobrze się trzymał, spoiny muszą tworzyć ze ścianą równą płaszczyznę. Jeśli zaprawa murarska wystaje przed lico cegieł, bloczków lub pustaków, trzeba ją skuć, a powierzchnię Lafarge GipsKrok 2. Nakładanie gruntu. Przed przyklejeniem płyt gipsowo-kartonowych na ściany nanosi się preparat gruntujący odpowiednio dobrany do chłonności podłoża. Taki środek poprawi przyczepność suchego tynku do Lafarge GipsKrok 3. Nanoszenie zaprawy. Na spodniej stronie płyt układa się ją plackami. Pośrodku rozmieszcza się co 35-50 cm placki okrągłe o średnicy około 10 cm, a przy krawędziach - podłużne, układane co 10-20 RigipsKrok 4. Przyklejanie płyt. Płyty z ułożonymi plackami zaprawy przykłada się do ściany i dociska. Następnie koryguje się ich ustawienie w pionie i w poziomie, lekko uderzając przez łatę gumowym RigipsKrok 5. Spoinowanie styków. Masę szpachlową wciska się między krawędzie płyt, a potem rozprowadza na całej długości łączenia. Styki wzmacnia się zatapiając w masie taśmę zbrojącą. Po ponownym szpachlowaniu szlifuje się AtlasKrok 6. Montaż sufitu. Po ułożeniu suchego tynku na ścianach płyty montuje się na suficie (odwrotnie niż w tynkach układanych na mokro). Nie przykleja się ich, lecz mocuje wkrętami do metalowego rusztu podwieszonego do Rigips

Pierwsza metoda stosowana jest częściej, chociaż – w zależności od jakości ściany, na której chcemy zastosować suchy tynk – należy wybrać właściwą metodę przyklejania: mocowanie na plackach gipsowych, klejenie płyt na styk do podłoża oraz mocowanie płyt na pasach gipsowo-kartonowych.

Przygotowanie do klejenia płyt gipsowo-kartonowych Istnieją dwa popularne sposoby montażu płyt gipsowo-kartonowych: na stelaż oraz na klej. Drugi z nich jest dużo szybszy i prostszy – każdy sobie z nim poradzi. Nie nadaje się jednak do wszystkich wnętrz. Ściany powinny być równe, mieć najwyżej drobne odchyły. Sposób ten nie będzie więc nadawał się do wyrównania krzywych ścian np. w starym budownictwie, a także do zabudowy sufitów. Przed przystąpieniem do klejenia płyt należy zagruntować wszystkie powierzchnie, do których będą one mocowane. Następnie nakłada się placki kleju o średnicy ok. 10 cm w równych odstępach. Rodzaje klejów do płyt G-K Płyty gipsowo-kartonowe możemy przyklejać za pomocą kleju gipsowego lub pianowego. Każdy z nich będzie nieco inny w zastosowaniu. Kleje gipsowe mogą posłużyć nam do takich czynności jak: przyklejanie płyt G-K, płyt izolacyjnych, usuwania nierówności ścian i tynków, będą też pomocne przy montażu sztukaterii gipsowej oraz narożników aluminiowych. Kleje piankowe są zwykle szybkoschnące i nadają się do zastosowań na zewnątrz, jak i wewnątrz pomieszczeń w technologii suchej zabudowy. Główną różnicą między klejem gipsowym a pianowym jest sposób użycia; pierwszy z nich musimy najpierw rozrobić w wodzie, drugi – nanosimy pistoletem bezpośrednio z puszki na płytę (przez co nie wymaga użycia dodatkowych narzędzi). Klej gipsowy Kleje gipsowe są bardzo popularne wśród fachowców, ze względu na ich powszechność i wydajność. Może być stosowany w pomieszczeniach, w których wilgotność nie przekracza 70%. Rozrabia się go podobnie do masy szpachlowej – w osobnym pojemniku, najlepiej przy użyciu mieszadła wolnoobrotowego. Należy jednak pamiętać, że większość klejów gipsowych, po zmieszaniu z wodą jest zdatna do stosowania tylko przez około godzinę, dlatego dobrą praktyką jest przygotowywanie sobie mniejszych porcji, etapami. Klej należy przygotowywać zawsze przy użyciu czystych narzędzi, gdyż pozostałości starego produktu mogą spowodować szybsze wysychanie lub powstawanie grud. Klej piankowy Kleje piankowe mają stosunkowo uniwersalne zastosowanie. Niektóre ich rodzaje mogą nadawać się też do łączenia ozdobnych płyt z drewnopochodnych materiałów i z tworzyw sztucznych. Mogą być stosowane do użytku zewnętrznego. Pianki dodatkowo są też łatwiejsze w użyciu. Nie trzeba ich rozrabiać ani brudzić dodatkowych narzędzi. Preparat jest gotowy do użytku po wstrząśnięciu puszki. Szybko zyskuje pełne utwardzenie, dlatego też jest świetnym wyborem dla tych, którym zależy na tym, by prace przebiegły bardzo szybko i stosunkowo bez większych zabrudzeń.
Kolejne, szczególnie podatne na błędy miejsce, to krawędzie okien i drzwi. Narożne płyty trzeba tam wycinać w kształt litery L. Jeżeli je tylko dosuniemy do krawędzi, w krótkim czasie możemy być niemal pewni, że na krawędziach otworów, w miejscu spojenia płyt, pojawią się pionowe spękania tynku. KLEJENIE PŁYT STYROPIANOWYCH
Bądź na bieżąco! Polub nasz profil na Facebooku. Czym jest i do czego służy Klej gipsowy? Klej gipsowy jest to wyrób budowlany na bazie gipsu specjalnie przystosowany do przyklejania płyt gipsowo-kartonowych do murów oraz do przyklejania sztukaterii gipsowej i płyt izolacyjnych w zastosowaniu wewnętrznym. Najczęściej stosowany jest podczas równania ścian przy pomocy płyt g-k. Rozwiązanie to jest często wybieraną alternatywą dla tynków wewnętrznych, jego główne zadanie to zapewnienie ścianom płaskiej i pionowej powierzchni. Jako że klej gipsowy to produkt na bazie spoiwa gipsowego, jest sprzedawany w formie suchego proszku, w workach papierowych lub plastikowych, przeznaczonego do samodzielnego przygotowania zaprawy klejowej poprzez zmieszanie z wodą w odpowiednich proporcjach. Od strony chemicznej klej gipsowy jest mieszanką gipsu, czyli spoiwa budowlanego, wypełniaczy skalnych oraz dodatków modyfikujących takie cechy jak czas wiązania, przyczepność czy podatność na oddawanie wody do chłonnego podłoża. Właściwości te są kluczowe dla trwałego efektu i komfortu pracy. Jako, że klej gipsowy nie jest przeznaczony do szpachlowania często stosowanym wypełniaczem jest piasek, który jest po prostu tańczy od miałkich mączek skalnych. Na jakie podłoża można stosować klej gipsowy? Klej gipsowy możemy z powodzeniem stosować na wszystkie tradycyjne podłoża budowlane, takie jak: mury z cegieł, pustaków ceramicznych lub betonowych lub gazobetonu. Nie należy stosować klejów gipsowych na szkło, metale, oraz powierzchnie pochodzenia drewnianego a także na gładki beton. Klej gipsowy nie powinien być stosowany w miejscach gdzie wilgotność powietrza na stałe przekracza 70%. Standardowo wilgotność w pomieszczeniach mieszkalnych wynosi do 40% do 60%. Także tymczasowo zwiększona wilgotność podczas użytkowania kuchni i łazienek nie jest przeciwwskazaniem do zastosowania kleju gipsowego. Cegły Bloczki betonowe Pustaki ceramiczne Tynk cementowy Technologia pracy klejem gipsowym Technologia pracy klejem gipsowym jest analogiczna do wszystkich produktów gipsowych. Przed przystąpieniem do pracy należy przygotować zaprawę z suchej mieszanki poprzez wsypanie jej do czystej wody zachowując odpowiednie proporcje podane przez producenta na opakowaniu i dokładne wymieszanie. Później mamy od 30 do 45 minut na zużycie zaprawy. Niezależnie od tego co przyklejamy czas na korektę po przyklejeniu waha się od 2 do 10 minut w zależności od chłonności podłoża. Przyklejanie płyt gipsowo-kartonowych Przyklejanie płyt gipsowo kartonowych ma na celu wyrównanie ścian. To znaczy zapewnienie, że ich płaszczyzna jest pionowa i że kształt ściany jest prosty na całej jej długości a nie wygięty w łuk. Jako standard przyjmuje się odchylenia od pionu na poziomie maksymalnie 3 mm na długości 1 metra, oraz odchylenie od płaszczyzny do 5 mm na długości 2 metrów co łatwo sprawdzić łatą tynkarską. Pracę z płytami zaczynamy od nałożenia kleju na tylną powierzchnię płyty w formie sporych placków, grubości co najmniej 2 cm i szerokości około 10. Takie placki powinny być rozłożone równomiernie po całej powierzchni płyty w odstępach około 50 cm. Następnie przykładamy płytę do ściany i dociskamy za pomocą łaty o długości 1-2 m. Nie powinniśmy płyty dociskać maksymalnie jak to możliwe ponieważ następnie musimy sprawdzić pion i płaszczyznę z płytami obok przy pomocy poziomicy i skorygować tylko tam gdzie to konieczne. Trzeba pamiętać, że na korektę mamy maksymalnie 10 minut. Po związaniu kleju gipsowego łączenia płyt wypełnia się za pomocą mas lub gipsów szpachlowych, a następnie przykrywa cienką warstwą gładzi dla zgubienia miejsca łączenia. Przygotowanie podłoża – podłoże pod klej powinny być osuszone, odpylone, stabilne i zagruntowane w przypadku bardziej chłonnych podłoży, jak na przykład gazobeton. Nałożenie kleju na tylną powierzchnię płyty. Nakładamy klej w formie sporych placków, grubości co najmniej 2 cm i szerokości około 10. Takie placki powinny być rozłożone równomiernie po całej powierzchni płyty w odstępach około 50 cm. Przyłożenie w odpowiedniej pozycji płyty g-k do ściany. Dociskamy płytę za pomocą łaty o długości 1-2 m. Nie powinniśmy płyty dociskać maksymalnie jak to możliwe ponieważ następnie musimy sprawdzić pion i płaszczyznę z płytami obok przy pomocy poziomicy i skorygować tylko tam gdzie to konieczne. Po związaniu kleju gipsowego łączenia płyt wypełnia się za pomocą mas lub gipsów szpachlowych, a następnie przykrywa cienką warstwą gładzi dla zgubienia miejsca łączenia. Sprawdź także nasz poradnik: GIPS SZPACHLOWY. CZYM JEST I DO CZEGO SŁUŻY? Narzędzia do pracy z klejem gipsowym Do zdrapania zanieczyszczeń i elementów podłoża, których trwałość budzi wątpliwości. Niezwykle przydatne przy rozrabianiu zaprawy. Przy małych pracach może zostać zastąpione wiertarką z końcówką mieszającą, jednak przy większych pracach mieszadło o dużej mocy i szerokiej głowicy niezwykle ułatwia przygotowanie dużej ilości zaprawy. Podczas przygotowania zaprawy kielnia jest wygodna przy nasypywaniu sypkiego produktu z worka do wiadra. służy do nabierania zaprawy z wiadra lub narzucania gipsu na ścianę w przypadku nakładania grubszej warstwy. Służy do rozprowadzania zaprawy po ścianie, czyli szpachlowania. Wszelkiego rodzaju szpachelki, służą również jako narzędzia do rozprowadzania zaprawy. Gotowe kleje do płytek jako alternatywa dla kleju gipsowego przy klejeniu płytek dekoracyjnych Nowoczesna oferta materiałów budowlanych zawiera gotowe masy szpachlowe, które mogą w wielu zastosowaniach zastąpić gips szpachlowy. Zalecamy wykorzystanie gotowej masy przede wszystkim w takich pracach jak łączenia płyt g-k czy zatapianie narożników aluminiowych. Żeby jednak z sukcesem zastosować masę gotową zamiast gipsu szpachlowego warto rozumieć istotne różnice w procesie wiązania. Gips wiąże w procesie chemicznym w kontakcie z wodą. Oznacza to, że zaprawa po rozrobieniu z wodą i nałożeniu na ścianę zwiąże, czyli stwardnieje na całej grubości tak samo. Dlatego produkty gipsowe dobrze nadają się do wypełniania dużych ubytków i grubowarstwowego szpachlowania (powyżej 5 mm). Gotowe masy szpachlowe wiążą podczas wysychania. Oznacza to, że nie będą twarde dopóki całość masy nie wyschnie. Przy bardzo dużych grubościach masa może wysychać nawet kilka albo kilkanaście dni, dlatego nie jest dobrym materiałem do uzupełnienia dużych dziur. Jednak przy takich zastosowaniach jak łączenia płyt czy zatapianie narożników aluminiowych masa zazwyczaj jest już w pełni sucha na następny dzień! Z naszej oferty polecamy wyjątkowo mocną masę szpachlową ŚMIG C-50. Jej wytrzymałość nawet bez użycia taśmy, przewyższa znacznie powszechnie dostępne na rynku gipsy szpachlowe. Świetnie sprawdzi się do łączenia płyt, zatapiania narożników i naprawy pęknięć. NAsza oferta klejów gotowych oraz cementowych ŚMIG F-2 przeznaczony jest do natychmiastowego montażu dekoracyjnych płytek budowlanych wykonanych z syntetycznego kamienia, gipsu, cementu, konglomeratów, tworzyw sztucznych lub ceramiki na powierzchnie ścian i sufitów. Klej ŚMIG F-2 można stosować na każde stabilne, równe i chłonne podłoże budowlane takie jak tynki gipsowe, cementowe i cementowo-wapienne, a także na podłoża odkształcalne i drewnopochodne np. płyty OSB i g-k. Przeznaczony jest do przyklejania płytek ceramicznych, zarówno małych jak i wielkoformatowych na wszelkie trwałe, równe i suche podłoża budowlane. Można nim również przyklejać płytki cementowe, gipsowe, szklane, płyty z naturalnego kamienia lub konglomeratów. Wyjątkowa elastyczność dyspersji polimerowych pozwala stosować go na podłoża gładkie i niechłonne, jak stara glazura oraz odkształcalne i giętkie, jak płyty g-k, drewnopochodne czy cementowo-włóknowe. ŚMIG S-4 jest wodoodporną zaprawą klejącą o klasie C1. Zalecany szczególnie do użycia w kuchni, łazience oraz salonie. W skład ŚMIG S-4 wchodzą: cement, odpowiednio wyselekcjonowane kruszywa, żywice syntetyczne i dodatki modyfikujące. ŚMIG S-6 jest wodo i mrozoodporną cementową zaprawą klejącą o klasie C1TE, co oznacza klej o obniżonym spływie (poniżej 0,5 mm) i wydłużonym czasie otwartym (30 min). Jest suchą mieszanką gipsową do zastosowań wewnętrznych przewidzianą do samodzielnego przygotowania. Produkt przeznaczony jest do mocowania płyt gipsowo – kartonowych do podłoża oraz do montażu płyt izolacyjnych wewnątrz pomieszczeń. Jest klejem dyspersyjnym przeznaczonym do natychmiastowego montażu płytek i okładzin na ścianach we wnętrzach budynków. Ma konsystencję gęstej pasty. Wiąże i twardnieje w wyniku odparowania wody z zaprawy – wiązanie jest procesem nieodwracalnym. Przeznaczona jest do wygładzania powierzchni ścian i sufitów oraz do wypełniania niewielkich ubytków i rys na tynkach wewnątrz budynków. Gładź tworzy trwałe i śnieżnobiałe podłoże pod powłoki malarskie i tapety.
Wyrównaliśmy ostatnią ścianę w łazience płytą GK klejoną na placki, zamontowaliśmy sufit podwieszany. Mike Ost - Strenght of the mind [Chillwave]https://www
PŁYTY GIPSOWE DO SYSTEMÓW SUCHEJ ZABUDOWY Płyty gipsowe są coraz częściej wykorzystywane w budownictwie. Stosujemy je nie tylko do wykonywania finezyjnych sufitów podwieszanych, ale też w systemach suchej zabudowy jako materiał służący do szybkiego wykańczania ścian. Mają wiele zalet i można je używać właściwie w każdym pomieszczeniu. Płyty gipsowe przyklejane do ścian Klejenie płyt gipsowych do ścian jest szczególnie popularne w starszym budownictwie. Zamiast tynkować krzywe i brzydko wyglądające ściany, wystarczy zastosować płyty gipsowe. Klejone są one na placki gipsowe i umożliwiają uzyskanie idealnie płaskiej powierzchni w bardzo krótkim czasie. Płyty takie po przyklejeniu wymagają jedynie odpowiedniego spoinowania i są gotowe do malowania. Sucha zabudowa coraz częściej wykorzystywana jest do wykańczania nowych domów. Dzięki niej możemy całkowicie zrezygnować z procesu tynkowania, które wymaga długotrwałego suszenia. Czy płyty gipsowe można stosować w łazience? Na pierwszy rzut oka jest to niemożliwe, gips i woda to przecież nie jest najlepsze połączenie. Okazuje się jednak, że w sklepach znaleźć można specjalnie impregnowane płyty, które z powodzeniem można stosować w pomieszczeniach mokrych takich jak łazienka. Idealnie nadają się do tworzenia nowych ścian i przedścianek, które z powodzeniem mogą być okładane glazurą. Warto pamiętać, by stosując płyty gipsowe na suficie pod żadnym pozorem ich nie kleić. Do takich rzeczy wykorzystuje się specjalne konstrukcje wykonywane z aluminiowych profili. Tak przygotowany stelaż umożliwia instalację płyty gipsowej na każdym suficie bez obawy, że kiedyś z niego spadanie. Stosowanie płyt jest bardzo proste i nie wymaga dużych umiejętności. Co ważne, umożliwia przyspieszenie w procesie wykańczania każdego wnętrza bez względu na jego stan.
Dam zlecenia na zabudowę poddasza płytami GK, 251-500m², Toruń. Zakres prac: zabudowa płytami G-K poddasza, wykonanie sufitu podwieszanego, montaż płyt G-K na profilach, klejenie płyt G-K, wykonanie ścianek działowych z płyt G-K Rodzaj obiektu: Strych kamiennicy Powierzchnia prac: 251-500m² Informacje Zapytanie o zabudowę
Wyrównujemy ściany płytami gipsowo-kartonowymi - krok 1. Kiedy warto ułożyć płyty g-k? Przy remoncie starych zniszczonych ścian może okazać się konieczne całkowite usunięcie słabego tynku i nałożenie nowej warstwy. Często dodatkowym kłopotem jest krzywy mur, który "nie trzyma pionu", a jego nierówna powierzchnia utrudnia naniesienie tynku. Także wtedy, gdy ściana jest w miarę równa, ale pokryta wieloma warstwami farby do zdjęcia, doprowadzenie jej do pożądanego standardu wymagać będzie przeprowadzenia uciążliwych prac. W praktyce, po nałożeniu nowego tynku, pomieszczenie nadaje się do zamieszkania dopiero po kilku, nawet kilkunastu tygodniach potrzebnych do wyschnięcia i utwardzenia się ścian. Do remontu, który obejmuje skuwanie tynku i nakładanie go na nowo, musimy się też odpowiednio przygotować - zabezpieczyć pozostałe pomieszczenia przed zapyleniem, zorganizować wywóz znacznej ilości gruzu oraz "wyprowadzić" z domu wilgoć, która pojawi się z nowym tynkiem. Niedogodności tych można uniknąć, decydując się na wyremontowanie ścian za pomocą płyt gipsowo-kartonowych mocowanych na klej. Technologia ta ogranicza do minimum ingerencję w stare pokrycie, nie powoduje zawilgocenia pomieszczeń, zapewnia dużą gładkość i równość powierzchni, a odnowione w ten sposób ściany można niemal natychmiast ostatecznie wykończyć - pomalować, wytapetować. Także pod względem wydatków takie rozwiązanie będzie korzystniejsze, przede wszystkim dużo mniejsze okażą się koszty robocizny. Korzystanie ze szlifierki Festool DSC AGC 18 Szlifierka Festool DSC AGC 18 to poręczna i stosunkowo lekka szlifierka akumulatorowa o maksymalnej średnicy tarczy 125 mm. Wyrównujemy ściany płytami gipsowo-kartonowymi - krok 2. Materiały Podstawowym materiałem do pokrycia remontowanych ścian będą płyty g-k o długości dostosowanej do wysokości pomieszczeń - standardowo mają one 2,60 lub 3,0 m długości i 1,2 m szerokość. Czasem ze względu na trudności z transportem i wniesieniem kupujemy płyty mniejsze, lecz wymaga to odpowiedniej korekty mocowania i dodatkowej pracy przy spoinowaniu. Do układania w pomieszczeniach suchych (pokoje, korytarze) potrzebujemy płyt zwykłych, ale do miejsc, gdzie okresowo występuje podwyższona wilgotność - impregnowanych z zieloną barwą kartonu. Liczbę płyt obliczymy, dzieląc obwód ścian pomieszczenia - pomniejszony o szerokość okien i drzwi - przez 1,2 m, a wynik zaokrąglamy do liczby całkowitej. Do tego dodajemy powierzchnie o niepełnej wysokości (nadproża, ościeża okienne), orientacyjnie przeliczając je na pokrycie pełnymi płytami. Drugi poważny zakup to klej gipsowy. Jego ilość można oszacować, przyjmując, że do przyklejenie 3 płyt potrzebne będzie 25 kg kleju. Poza tym niezbędne będą - gipsowa masa szpachlowa i gładź, taśmy do zbrojenia styków płyt i wzmacniania narożników wewnętrznych, aluminiowe profile krawędziowe do zabezpieczania narożników zewnętrznych. Przyda się też masa akrylowa, preparat gruntujący i kołki rozprężne. Przeczytaj Może cię zainteresować Dowiedz się więcej + Pokaż więcej Wyrównujemy ściany płytami gipsowo-kartonowymi - krok 3. Narzędzia Niezbędnym narzędziem do przygotowania kleju będzie wiertarka z mieszadłem oraz duży, łatwy do mycia pojemnik. Do nakładania i wyrównania kleju konieczne będą szpachle o różnej szerokości, kielnia i paca zębata. Do cięcia płyt potrzebny będzie nożyk z wysuwanym ostrzem, do wycięć - piłka o drobnym uzębieniu. Długa, przynajmniej 2-metrowa poziomnica i sztywna łata posłużą do ustawiania i przyklejania płyt, a gumowy młotek do korekty mocowania. Przydadzą się też gładkie deski, które wykorzystamy jako usztywnienie podnoszonej płyty czy pasa wyrównującego. Jeśli będziemy wiercili otwory do wypełnienia klejem, do mocnej wiertarki potrzebne będzie wiertło koronowe Ø 50-60 mm oraz odkurzacz do odsysania pyłu. Wyrównujemy ściany płytami gipsowo-kartonowymi - krok 4. Sprawdzamy równość ścian Metoda przygotowania podłoża i późniejszego przyklejania płyt gipsowo-kartonowych zależeć będzie od oceny stanu powierzchni ściany. Przyczepność starego pokrycia łatwo zbadamy, przyklejając kawałek płyty klejem gipsowym. Po 3-4 dniach, przy próbie odrywania, spoina powinna stawiać duży opór i nie może odpaść przy słabym pociągnięciu. Przy ocenie równości, większe odkształcenia dostrzeżemy gołym okiem, lecz odchylenie od pionu czy delikatne wyoblenie ściany można sprawdzić tylko poziomnicą i sznurkiem, zwłaszcza gdy oceniamy dużą powierzchnię. Do wstępnych pomiarów wykorzystamy długą, przynajmniej 2-metrową poziomnicę z libellą do oceniania pionowości lub krótszą, ale używaną razem z długą aluminiową łatą lub w ostateczności z równo ostruganą deską. Poziomnicę przykładamy pionowo w odstępach co ok. 0,5 m i sprawdzamy, jak duże są odchylenia od pionu. W przypadku trafienia na garb w pokryciu ściany (poziomnica "buja się" na nim), mierzymy średnie odchylenie od pionu, czyli odległość między pionowo ustawioną poziomnicą a największym odstępem od powierzchni ściany. Na wąskich ścianach w podobny sposób możemy skontrolować równość powierzchni w poziomie - łatę przykładamy na różnych wysokościach i pod różnymi kątami. Na dużych powierzchniach konieczne będzie użycie sznura rozciągniętego u góry i u dołu ściany. W tym celu w pobliżu narożników osadzamy kołki rozporowe z dość długimi wkrętami, które wkręcamy na taką głębokość, aby łebki wyznaczały pion na końcach ściany. Owinięty na nich i napięty sznurek powinien niemal dotykać największej wypukłości - odległość od sznura biegnącego nad wgłębieniem wskaże wielkość nierówności podłoża. Dodatkowo sprawdźmy ścianę po rozciągnięciu sznura po jej przekątnych (na krzyż). Poradnik Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek! Korzystanie z separatora Festool CT CT-VA-20 Separator przeznaczony do współpracy z odkurzaczami Festool CT (CT 26/36/48). Urządzenie nadaje się nawet do pracy w miejscach o bardzo dużym zapyleniu. Separator CT CT-VA-20 służy do odsysania wszelkiego rodzaju pyłów, wiórów, a nawet drobnego gruzu powstających przy szlifowaniu, cięciu czy bruzdowaniu. Wyrównujemy ściany płytami gipsowo-kartonowymi - krok 5. Przyklejamy pasy wyrównujące Jeśli odchylenia od płaszczyzny przekraczają 2 cm (wgłębienia, odchylenie od pionu), płyty g-k mocujemy nie bezpośrednio na placki kleju, ale najpierw wyrównujemy płaszczyznę ściany za pomocą pasków (o szerokości 6-8 cm), wyciętych z płyty g-k. Przyczepione co 60 cm utworzą bazę do wierzchniej warstwy pokrycia. Ich przytwierdzanie rozpoczynamy od osadzenia kołków na końcach ściany (można wykorzystać te służące do sprawdzenia równości ściany) i rozpięcia sznura w odległości 10-20 cm od sufitu. Wyznaczy on linię bazową wszystkich pasów, które ustawimy kolejno do pionu, posługując się długą poziomnicą. W miejscach, gdzie występują znaczne odchylenia od pionu przy podłodze czy suficie lub duże wgłębienia, wstępnie przyklejamy krótkie paski płyty, co ograniczy zużycie kleju i ułatwi równe ustawienie pasów, do których klejone będzie poszycie. Klejenie pasów wyrównujących zaczynamy od nałożenia na nich placków zaprawy w odstępach co 25-30 cm. Kleju nie może być zbyt dużo - nie więcej niż 1,5 cm grubości, bo przy podnoszeniu pas może się złamać. Wygodnym sposobem na klejenie pasów będzie układanie ich na desce i razem z nią przykładanie do ściany. Górny koniec pasa wsuwamy pod sznur i długą poziomnicą bądź deską dociskamy go do ściany, kontrolując jednocześnie pionowe ustawienie. Paski będą dość wiotkie, zwłaszcza po nałożeniu kleju, dlatego nie można ich dociskać punktowo, np. ręką, gdyż się zdeformują. Prawidłowo przyczepiony pas nie może dotykać sznura (odstęp stały ok. 0,5 cm) i powinien tworzyć równą, pionową powierzchnię. Tak samo przyklejamy kolejne pasy w rozstawie osiowym (mierzonym od środka szerokości pasa) co 60 cm, a ostatni w narożniku kleimy z odstępem ok. 5 cm od końca ściany. Uzyskaną płaszczyznę bazową możemy sprawdzić sznurem rozciągniętym u dołu ściany - jego odstęp od każdego pasa ma być jednakowy z tolerancją do 2 mm. Wyrównujemy ściany płytami gipsowo-kartonowymi - krok 6. Płyty na słabym podłożu Podłoża, które nie gwarantują dostatecznej przyczepności kleju, np. lamperie czy stare płytki glazury lub tynk o bardzo niskiej wytrzymałości, można przygotować do ułożenia płyt g-k bez konieczności usunięcia całego starego pokrycia. Uprości to przeprowadzenie remontu i znacząco ograniczy uciążliwości związane z zapyleniem i wynoszeniem usuniętego tynku. W takich sytuacjach płyty możemy zamocować na gipsowych korkach w otworach wywierconych w starym pokryciu ściany. Otwory o średnicy 50-60 mm wywiercimy wiertłem koronowym - widiowym bądź diamentowym - na głębokość tynku. Rozmieszczamy je w pionowych rzędach co 60 cm i w odległości ok. 20 cm między nimi. Po usunięciu tynku z wywierconych otworów, odkurzamy je i dwukrotnie gruntujemy preparatem głęboko penetrującym. Kolejny krok to wypełnienie otworów klejem gipsowym z pewnym nadmiarem i przyklejenie wzdłuż pionowych rzędów pasków płyty g-k o szerokości ok. 6 cm. Paski dociskamy długą poziomnicą, sprawdzając jednocześnie pionowe ich ustawienie, a także to, czy tworzą równą płaszczyznę - przykładając poziomo łatę lub rozciągnięty sznur na różnych wysokościach. Jakie korzyści daje serwis elektronarzędzi Festool? Serwis Festool to nie tylko możliwość naprawy narzędzi w okresie gwarancji. To opieka serwisowa w całym okresie ich użytkowania oraz szybki dostęp do pomocy technicznej i porad. Najwięcej korzyści daje przy tym zarejestrowanie kupionych narzędzi Festool. Wyrównujemy ściany płytami gipsowo-kartonowymi - krok 7. Nakładamy klej na płyty Przed przyklejeniem płyty docinamy na wymiar, odpowiadający wysokości pomieszczenia pomniejszony o ok. 1,5 cm na utworzenie dylatacji między podłogą i sufitem. Płytę nacinamy z jednej strony nożykiem prowadzonym wzdłuż łaty, łamiemy ją w tej linii, następnie po jej zagięciu przecinamy karton z drugiej strony. W przypadku koniecznych wycięć, np. na rury czy parapet, płytę przecinamy piłką w dwóch miejscach na szerokość wycięcia, przecinamy nożykiem, wyłamujemy i tniemy karton po drugiej stronie. Do mocowania płyt wykorzystujemy klej gipsowy dostępny w postaci suchej, który trzeba rozrobić wodą. Należy go zawsze wsypywać do odmierzonej ilości chłodnej wody (a nie odwrotnie) i mieszać mieszadłem wolno obrotowym do uzyskania jednorodnej masy, potem ponownie wymieszać po kilku minutach. Klej zaczyna wiązać po 30-40 minutach i po tym czasie na nadaje się już do użycia. Przed ponownym przygotowaniem nowej porcji kleju naczynie trzeba umyć, gdyż pozostawione resztki przyspieszają wiązanie. Przycięte płyty zbieramy na podłodze w stos, w kolejności ich układania, spodnią stroną do góry. Klej nakładamy szpachelką lub małą kielnią w formie placków w odstępach co ok. 25 cm na całym obwodzie oraz w dwóch rzędach w środek elementu. Przeciętnie na płytę o standardowych wymiarach zużywa się 8-10 kg suchej masy kleju gipsowego. Wyrównujemy ściany płytami gipsowo-kartonowymi - krok 8. Nanosimy klej na pasy W przypadku mocowania płyt na pasach wyrównujących, klej nakładamy na nie pacą zębatą (wielkość zębów 6-8 mm). Jeśli przewidujemy powieszenie na płytach cięższego wyposażenia (np. szafek albo półek), w miejscu ich przytwierdzenia możemy przygotować wzmocnienia w postaci przyklejonego poziomo paska płyty o potrzebnej szerokości. Przy układaniu pokrycia też nanosimy tam warstwę kleju pacą zębatą. Osadzenie płyt na pasach wyrównujących może dość znacznie odsunąć płaszczyznę wyremontowanej ściany od puszek instalacyjnych gniazd i łączników elektrycznych. W efekcie nowego osprzętu nie da się zamocować, a i końcówki przewodów elektrycznych mogą okazać się za krótkie. Problem rozwiąże założenie nowych puszek instalacyjnych, co wiąże się z usunięciem starych lub osadzeniem ich w innym położeniu. Wykorzystując do remontu ścian płyty g-k, przy okazji możemy zmodyfikować instalację elektryczną. Bez problemu ukryjemy bowiem pod płytami nowe przewody elektryczne oraz łatwo osadzimy w innych miejscach gniazdka i łączniki. Oczywiście, wszelkie tego typu prace wymagają wyłączenia zasilania i zatrudnienia doświadczonego elektryka. Wyrównujemy ściany płytami gipsowo-kartonowymi - krok 9. Przyklejamy płyty Po naniesieniu kleju na płytę albo pasy wyrównujące, możemy przystąpić do przyklejania płyt. Najlepiej pracować z pomocnikiem, bo pełnowymiarową płytą dość trudno samemu manewrować i korygować prawidłowe ustawienie. W rejonie zamocowania, na podłodze, kładziemy kliny lub klocki, które pozwolą na pionowe ustawienie płyty i utworzą odstęp ok. 1 cm od podłoża. Stawiamy płytę na klockach dystansowych i wstępnie dociskamy do ściany. Przytrzymując ją, korygujemy - klinami bądź podkładkami - pionowe ustawienie jej brzegu, a następnie delikatnymi uderzeniami gumowego młotka w łatę (co najmniej 2,5 m długości) ostatecznie dobijamy płytę do podłoża. Łatę przykładamy pod różnymi kątami, kontrolując pionowe ustawienie płyt. Jeżeli kleimy element bezpośrednio na ścianie, to sprawdzamy, czy wolna krawędź płyty nie odstaje lub zbytnio nie przylega do podłoża. Zrobimy to przy pomocy łaty opartej poziomo na płycie i wysuniętej ok. 1 m poza jej brzeg. Zmierzona odległość na końcu łaty powinna odpowiadać odsunięciu krawędzi płyty od podłoża. Przydatny będzie też sznur rozciągnięty na wygodnej wysokości między końcami ściany, który zdejmujemy przed przyczepieniem kolejnej płyty i ponownie rozciągamy. Po ostatecznym ustawieniu elementu, usuwamy wyciśnięty wzdłuż krawędzi klej, który możemy wykorzystać do wypełnienia pustych miejsc na brzegach. Następne płyty przyklejamy w ten sam sposób, pozostawiając ok. 2 mm szczelinę na ich styku. Wyrównujemy ściany płytami gipsowo-kartonowymi - krok 10. Zbroimy i szpachlujemy styki płyt Przyklejone płyty wymagają zaszpachlowania łączeń, wykończenia naroży wewnętrznych i zewnętrznych i wypełnienia szczeliny pod sufitem. Prace zaczynamy od nałożenia szpachlowej masy gipsowej wzdłuż styku i wciśnięcia w nią siatki zbrojącej z włókna szklanego lub perforowanej taśmy papierowej. Używamy szpachelki o szerokości odpowiadającej rozstawieniu zaokrągleń krawędziowych płyt (ok. 8 cm) i ściągamy nią zaprawę, pozostawiając niewielkie zagłębienie względem płaszczyzny pokrycia. Po stwardnieniu masy szpachlowej, spoinę wykańczamy gładzią gipsową i szlifujemy papierem ściernym albo siatką o uziarnieniu 120-150. Zaszpachlowania wymagają też wszelkie uszkodzenia powierzchni płyt. Warstwa gładzi powinna być zeszlifowana na brzegach "do zera", aby na łączeniach płyt nie pozostał wyczuwalny próg. Pamiętajmy także o zabezpieczeniu odpowiednią powłoką ochronną miejsc, w których płyta bądź masa gipsowa styka się ze stalowymi elementami, bowiem bezpośredni kontakt grozi korozją i pojawieniem się brunatnych plam. Płyty przed dalszymi pracami wykończeniowymi (malowaniem, tapetowaniem) należy zagruntować preparatem, który wyrówna ich chłonność, zapewniając dobrą przyczepność kolejnych powłok. Wyrównujemy ściany płytami gipsowo-kartonowymi - krok 11. Wykańczamy narożniki W narożach wewnętrznym musimy wkleić perforowaną taśmę narożnikową, a jeśli płyty stykają się z ciętymi krawędziami, przycinamy je pod kątem 45° na połowie grubości. Taśmę wciskamy w naniesioną warstewkę masy szpachlowej i ściągamy jej nadmiar, który wyszedł przez otwory w taśmie. W kolejnym kroku nakładamy gładź w dwóch lub trzech cyklach połączonych ze szlifowaniem. Przy wypełnianiu narożnika bez profilowanej krawędzi płyty, gładź wykańczającą rozprowadzamy na szerokości 20-30 cm, maskując w ten sposób powstałe zgrubienie. W narożach zewnętrznych wstawiamy aluminiowe listwy krawędziowe, które wstępnie przyklejamy masą szpachlową, potem wyrównujemy miejsce osadzenia gładzią gipsową i szlifujemy równo z płaszczyzną płyty. Szczelinę pod sufitem w razie potrzeby wyrównujemy gipsem, następnie wypełniamy masą akrylową wyciskaną z kartusza. Akryl wygodniej aplikować w dwóch etapach - najpierw zamykamy szczelinę, pozostawiając niewielkie wgłębienie, a po jej stwardnieniu nakładamy drugą warstwę, profilując ją palcem, zwilżonym np. mydłem w płynie, albo specjalnie ukształtowaną płytką. Redaktor: Cezary Jankowskifot. otwierająca: Siniat
\n \n\n klejenie płyt gk na placki
System do zabudowy poddasza: montaż płyt gk. Płyty gipsowo-kartonowe wraz z systemem profili sufitowych idealnie nadają się do zabudowy poddaszy domów jednorodzinnych. W dachach stromych połacie od zewnątrz powinny być najpierw zabezpieczone warstwą wstępnego krycia, a od wewnątrz przestrzenie pomiędzy krokwiami starannie ocieplone Nie do końca powinno się jednak traktować płyty gipsowe klejone do ściany jako alternatywę dla tradycyjnych tynków. Przede wszystkim płyty charakteryzują się gorszą izolacyjnością akustyczną oraz większa wrażliwością na działanie klejenia płyt gipsowych do ściany nazywana jest czasami również suchymi tynkami można przyklejać płyty gipsowo-kartonowe do ścianyNie zaleca się takiego wykończenia ścian w pomieszczeniach narażonych na wilgoć, jak łazienki, pralnie, kuchnie, garaże, pomieszczenia gospodarcze itp. Co prawda dostępne są na rynku płyty o zwiększonej odporności na wilgoć (popularnie określane jako płyty „zielone”), jednakże zaleca się raczej ograniczyć ilość zabudów gipsowych w takich pomieszczeniach do gipsowe mają stałą grubość na całej powierzchni, w związku z czym nie dają nam tak dużej swobody w wyrównywaniu błędów murarskich jak tradycyjne tynki, które możemy nakładać w różnej grubości (od ok. 0,5mm do 2-2,5cm). W przypadku płyt gipsowo-kartonowych ściana musi być równa. Dopuszczalne są wgłębienia, które można wcześniej uzupełnić tynkiem lub zaprawą murarską. Obowiązkowo należy jednak zlikwidować wszelkie należy kleić wyłącznie na warstwę nośną ściany, czyli np. pustaki, bloczki itp. lub na tynk (choć takie rozwiązanie stosowane jest bardzo rzadko, jedynie czasami w pracach remontowych). Nie należy mocować płyt do starej farby, gdyż może to spowodować złe związanie kleju ze ścianą, a w konsekwencji stopniowe odrywanie się płyt i pękanie nowej powierzchni ściany do klejenia płytPodłoże musi być równe i czyste. Nie mogą na nim występować tłuste plamy oraz zapylenie. Najlepiej oczyścić ściany lekko zwilżonym mopem, co pozwoli na „ściągnięcie” większości zabrudzeń. Starajmy się ograniczyć do niezbędnego minimum stosowanie środków chemicznych, jedynie ewentualnie do usunięcia tłustych ścianę należy dobrze zagruntować na całej powierzchni. Nie trzeba jednak stosować drogich gruntów szczepnych (przeznaczonych raczej pod powłoki malarskie). W zupełności wystarczą typowe popularne środki producentów oferuje środki gruntujące dedykowane pod konkretny rodzaj ściany (pustaki, beton, bloczki itp.). Niezależnie od środka należy pamiętać, że celem stosowania gruntu jest ujednolicenie chłonności na całej powierzchni ściany i polepszenie zdolności do związania jej z zaprawą klejenia płyt gipsowo-kartonowych obowiązkowo musimy stosować kleje dedykowane do tego typu prac. Posiadają one skład odpowiednio dostosowany do nietypowego materiału jakim jest płyt g-k, czyli do warstwy gipsowej obłożonej warstwą papierową. Zły dobór kleju może doprowadzić do braku związania zaprawy z płytą płyt gipsowo-kartonowychPrzed przystąpieniem do klejenia należy odpowiednio dociąć płyty gipsowe. Płyty powinny mieć wysokość mniejszą niż wysokość ściany o ok 15-20mm. Pozwoli to na wykonanie odpowiedniej szczeliny pomiędzy ścianą a podłogą i sufitem. Pozwoli ona na cyrkulację powietrza i umożliwi lepsze związanie zaprawy są również istotne ze względu na wrażliwość płyt na działanie wilgoci, która czasami może pojawić się na styku ściany z podłogą czy sufitem. Tradycyjne tynki są znacznie mniej wrażliwe na takie niewielkie miejscowe planujemy kłaść instalację elektryczną po obłożeniu ścian płytami, to na razie nie musimy w żaden sposób ich docinać. Zrobimy to później, przed ułożeniem kabli. Niestety jednak wycinanie rowków w płytach gipsowych jest znacznie dłuższe niż przygotowanie bruzdy w tynku tradycyjnym. Tutaj musimy najpierw wstępnie naciąć linie prowadzące w powłoce kartonowej, aby nie uszkodzić zbyt dużej powierzchni płyty. Rowki w płytach najlepiej wycinać nożykiem lub specjalnymi ostrzami jednak instalacja została położona wcześniej, to powinniśmy przed przymocowaniem płyt wyciąć niezbędne otwory na wszystkie gniazdka i włączniki (czyli tam gdzie są tzw. „puszki elektryczne”). Późniejsze ich wycinanie może doprowadzić do uszkodzenia kabli instalacji elektrycznej i samych puszek, co utrudni wpasowanie gniazdek. Starajmy się docinać otwory dostosowane do średnicy puszek (lub nieco większe o ok. 5mm). W tym celu warto zakupić tzw. otwornice, nakładane na tradycyjną wiertarkę lub wkrętarkę. Gwarantują one wykonanie otworów okrągłych o precyzyjnie dobranej płyt gipsowo-kartonowych do ścianyKlej zaleca się nanosić paskami o szerokości ok. 10cm na obwodzie płyt oraz plackami o średnicy ok. 10-15cm w odstępach 30-40cm. Klej należy nakładać warstwą grubości ok 1,5-2cm. Jednocześnie zaleca się zachowanie odstępu od krawędzi płyt ok 5cm, co umożliwi lepsze „rozłożenie się” kleju podczas dociskania płyty, bez „wychodzenia” kleju po za płytę. Zbyt duże odsunięcie kleju (ponad 10cm) może z kolei spowodować uszkodzenie miejsc połączenia płyt, z uwagi na brak podparcia na mniejszych elementach, jak wąskie paski o szerokości poniżej 30cm, zaleca się pokrycie całej ich powierzchni klejem, oczywiście z zachowaniem odstępu od krawędzi (ok. 3-5cm).W celu zapewnienie dobrego podparcia połączeń płyt na kleju można co ok. 50cm nanieść klej również przy samej krawędzi płyty, co doprowadzi do jego niewielkiego „wycieku”, na który przyklejona zostanie sąsiednia płyta. Stosując to rozwiązanie musimy jednak pamiętać, aby zachować maksymalny odstęp czasu pomiędzy klejeniem kolejnych płyt (uzależnionym od rodzaju kleju, podawanym przez producenta na opakowaniu).W celu zachowania równego odstępu między płytami a podłogą zaleca się wcześniejsze ułożenie „podpórki”, którą może być np. docięta w paski płyta OSB, płyta g-k lub zwykłe najtańsze listewki. Można również stosować kliny (np. takie jak do układania paneli podłogowych), jednakże należy je wtedy rozmieścić odpowiednio gęsto, aby płyta znajdowała się w poziomie w stosunku do podłogi. Na klinach trudniej jest utrzymać jednakową szerokość szczeliny przy dłuższych płytę musimy spionować. Najlepiej w tym celu użyć długiej poziomicy (ok. 2,0-2,5m). Czas jaki mamy do swobodnego spionowania i poprawienia płyty to najczęściej ok. 10-15 minut (przy typowych klejach). Po tym czasie nastąpi wiązanie kleju gipsowego, a wszelkie zmiany w strukturze warstwy kleju doprowadzą do jego oderwania od płyty zaleca się mocować w sposób jak najlepiej dopasowany do pozostałych, z zachowaniem szczelin nie większych niż 3mm).Wykończenie połączeń między płytami gipsowymiBardzo istotnym elementem wykończenia wnętrz płytami gipsowymi jest prawidłowe wykonanie wszystkich szczelin, czyli połączeń między sąsiednimi artykule „Podstawowe błędy spoinowania płyt gipsowych” omówiono najważniejsze zasady wykańczania szczelin między płytami. Umożliwi to zachowanie ciągłości warstwy gładzi i farby, bez ich pękania na łączeniach redakcyjny portalu .
  • 2wgp6fcx5r.pages.dev/672
  • 2wgp6fcx5r.pages.dev/116
  • 2wgp6fcx5r.pages.dev/892
  • 2wgp6fcx5r.pages.dev/8
  • 2wgp6fcx5r.pages.dev/800
  • 2wgp6fcx5r.pages.dev/209
  • 2wgp6fcx5r.pages.dev/620
  • 2wgp6fcx5r.pages.dev/691
  • 2wgp6fcx5r.pages.dev/438
  • 2wgp6fcx5r.pages.dev/671
  • 2wgp6fcx5r.pages.dev/328
  • 2wgp6fcx5r.pages.dev/977
  • 2wgp6fcx5r.pages.dev/929
  • 2wgp6fcx5r.pages.dev/776
  • 2wgp6fcx5r.pages.dev/898

    • klejenie płyt gk na placki