Zaletami styropianu jest jego niewielka masa, zwłaszcza w przypadku styropianu XPS. Cechą wyróżniającą styropian jest także bardzo niska nasiąkliwość – również pod tym względem najlepsze rezultaty osiąga styrodur, który może się poszczycić nasiąkliwością rzędu 0,5–1,5%. Plusem jest łatwy i szybki montaż oraz
Czym jest mikanit? Co znaczy mikanit? mikanit materiał izolacyjny stosowany w elektrotechnice Wyraz mikanit posiada 3 definicje: 1. mikanit-Materiał ze sklejonych płatków miki 2. mikanit-materiał izolacyjny 3. mikanit-materiał izolacyjny stosowany w elektrotechnice Zapisz się w historii świata :) mikanit Podaj poprawny adres email * pola obowiązkowe. Twoje imię/nick jako autora wyświetlone będzie przy definicji. Powiedz mikanit: Odmiany: mikanitom, mikanitami, mikanitach, mikanitu, mikanitowi, mikanitem, mikanicie, mikanity, mikanitów, Zobacz synonimy słowa mikanit Zobacz podział na sylaby słowa mikanit Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa mikanit Zobacz anagramy i słowa z liter mikanit Mike India Kilo Alpha November India Tango Zapis słowa mikanit od tyłu tinakim Popularność wyrazu mikanit Inne słowa na literę m Marszałek , międzyżebrze , mirosławczanka , menedżerysta , Mąkosy Stare , moździerzysta , muchówki , michałowianka , magnetyczność , martwieć , monomim , mojito , Modzele-Bartłomieje , megakoncert , Mochy , mścicielka , Muławski Dwór , Morgowniki , misiowaty , malware , Zobacz wszystkie słowa na literę m. Inne słowa alfabetycznie
Materiał izolacyjny otrzymywany przez wulkanizację kauczuku: ebonit: Materiał izolacyjny w elektrotechnice: ebonit: Minerał używany przy wyrobie aparatów radiowych, twardy: ebonit: Prądu nie przewodzi: ebonit: Produkt wulkanizacji kauczuku, używany jako materiał izolacyjny: ebonit: Sztuczne tworzywo izolacyjne
Szeroka oferta materiałów do izolacji cieplnej oraz ich nieograniczona dostępność sprawiają, że ciężko się zdecydować na wybór jednego wyrobu. Który spośród oferowanych wyrobów sprawdzi się najlepiej tam, gdzie go właśnie potrzebujemy? Pianka poliuretanowa Jest materiałem palnym. Jest wodoodporna (chłonność wody ok. 1%) i odporna na korozję biologiczną. Gęstość pozorna pianki poliuretanowej wynosi w granicach 29-33 kg/m3, co wiąże się także z dobrymi właściwościami izolacyjnymi (współczynnik przewodnictwa ciepła wynosi 0,025-0,028 W/mK). Sztywna pianka poliuretanowa może być produkowana jako wyrób samogasnący o zmniejszonej palności, co jest efektem zastosowania odpowiednich składników w procesie produkcji. Pianka jest odporna na oleje, smary, rozpuszczalniki organiczne, rozcieńczone kwasy i zasady. Jest jednak nieodporna na promieniowanie UV i przy stosowaniu na zewnątrz musi być osłonięta przed dostępem promieni słonecznych. W celu pełnego wykorzystania właściwości, pianki stosuje się jako izolacje ciepło- i zimnochronne w chłodniach, lodówkach i zamrażarkach, izolacje rurociągów ciepłowniczych, pawilonów, kiosków, do ocieplania przez natrysk domów letniskowych i innych budynków oraz do izolacji w innych gałęziach przemysłu. Pianka w postaci płynnej wykazuje dobrą przyczepność do większości materiałów budowlanych, nawet zawilgoconych. Nie spływa z powierzchni pochyłych, dopasowuje się do kształtu powierzchni, dlatego jej stosowanie jest szczególnie celowe we wszystkich miejscach o nierównej powierzchni, szczelinach - wszędzie tam, gdzie zastosowanie sztywnych płyt nastręczałoby trudności. Stosowana głównie jako materiał termoizolacyjny do uszczelniania przejść instalacyjnych przez ściany, przy osadzaniu okien. Może być jednoskładnikowa (twardnieje pod wpływem wilgoci) lub dwuskładnikowa (twardnieje w wyniku reakcji dwóch składników). Więcej informacji w dziale metoda natrysku pianki poliuretanowej. Płyty z pianki poliuretanowej sztywnej lub elastycznej są obustronnie laminowane aluminium, papierem aluminiowanym lub bitumizowanym włóknem szklanym. Mają krawędzie gładkie lub frezowane (pióro i wpust lub do łączenia na zakład). Stosuje się je do ocieplania ścian, stropów, dachów i podłóg. Maty z pianki poliuretanowej - ograniczają przenoszenie dźwięków uderzeniowych przez stropy żelbetowe, wykończone wykładzinami dywanowymi lub panelami podłogowymi, zarówno w obiektach nowych jak i poddanych renowacji. Wskaźnik izolacyjności akustycznej od dźwięków uderzeniowych LW dla podłóg twardych ułożonych na macie wynosi 19 dB, a dla wykładzin 35 dB. Maty mogą stanowić również dobrą izolację cieplną. Zaletami produktu są ponadto łatwość montażu i możliwość układania na podłożach różnego rodzaju (podłoża betonowe należy najpierw zabezpieczyć folią paroizolacyjną). Płyty warstwowe z rdzeniem ze sztywnej pianki poliuretanowej (samogasnącej) oklejonej obustronnie ocynkowaną blachą stalową, pokrytą powłoką ochronną (z poliestru lub plastisolu) stosuje się jako elementy ścienne do budowy magazynów, warsztatów, garaży, domków letniskowych, kiosków oraz do ocieplania istniejących obiektów. Otuliny z pianki poliuretanowej stosuje się przede wszystkim do izolacji rurociągów, niektóre również do izolacji podłóg pływających. Granulowane odpady pianki poliuretanowej mają postać zasypki o ziarnach 2-7 mm. Są wrażliwe na zawilgocenie. Mogą być stosowane do izolacji cieplnej stropodachów wentylowanych i stropów poddaszy nieużytkowych. Pianka krylaminowa Pianka krylaminowa jest materiałem wytwarzanym bezpośrednio na budowie, przez spienienie żywicy w obecności katalizatora, w wytwornicy piany (po spienieniu piankę natryskuje się na izolowane powierzchnie). Może być stosowana do izolacji miejsc, które nie łączą się bezpośrednio z pomieszczeniami przeznaczonymi na stały pobyt ludzi: podłóg poddaszy nieużytkowych oraz ścian zewnętrznych trójwarstwowych. Prace izolacyjne powinny być wykonywane przez wyspecjalizowaną ekipę. Maty z włókniny syntetycznej - pikowane maty, produkowane z odpadów włókien syntetycznych, dostępne w rulonach. Występują w dwóch odmianach: P - z włókien polistyrenowych i R - z włókien poliamidowych lub polietylenowych. Stosuje się je do izolacji stropów poddaszy nieużytkowych oraz stropodachów wentylowanych. Granulowane odpady włókien syntetycznych występują również w postaci zasypki. Mają zastosowanie podobne jak granulowane odpady pianki poliuretanowej. Wyroby z włókna celulozowego Właściwości termoizolacyjne tego materiału wynikają z cech celulozy - podstawowego surowca, z którego jest wytwarzany. To dzięki budowie strukturalnej i porowatej powierzchni włókien ma on zdolność podciągania kapilarnego jak również wiązania wilgoci i przemieszczania jej do miejsc, gdzie stężenie wilgoci jest mniejsze. Oddawanie nadmiaru wilgoci wypełnionej włóknem celulozowym przegrody jest procesem bardzo szybkim dzięki olbrzymiej powierzchni parowania (pod warunkiem prawidłowej wentylacji). Rozdrobnione włókna celulozy wdmuchuje się w ocieplane przestrzenie za pomocą specjalistycznego sprzętu (fot. Ecoservice). Dobre własności izolacji cieplnej uzyskuje się dzięki dużej ilości powietrza zamkniętego w warstwie (70÷80% objętości) - znajduje się ono wewnątrz włókien jak i w przestrzeni międzywłóknowej. Materiał ten dzięki zawartości związków boru nie ulega biodegradacji i powstrzymuje proces rozwoju pleśni i grzybów na konstrukcjach drewnianych. Pozwala to zaniechać stosowania folii paroizolacyjnej, ponieważ w przypadku zawilgocenia izolacji do chwili jej ponownego wyschnięcia nie rozwiną się szkodliwe mikroorganizmy. Higroskopijne włókna pochłaniają wilgoć z powierzchni konstrukcji i szybko odprowadzają ją z warstwy izolacyjnej. Produkt ten jest zaliczany do grupy materiałów trudnopalnych, nierozprzestrzeniających ognia, nie ulega topnieniu, a jedynie zwęgla się nie wydzielając żadnych substancji trujących (pod tym względem spełnia wymagania norm niemieckich i polskich). Duża izolacyjność akustyczna pozwala na zastosowanie tego materiału do wypełniania ścianek działowych, wygłuszania stropów, a nawet do ekranów akustycznych. Ciepłochronne zaprawy murarskie Zaprawy ciepłochronne są to lekkie zaprawy o niskim współczynniku przewodności cieplnej, używane do wznoszenia ścian jednowarstwowych z materiałów o podwyższonej izolacyjności termicznej (keramzyt, trocinobeton, beton komórkowy, pustaki z materiałów porowatych) w celu uniknięcia utraty ciepła przez spoiny. Zaprawy te zawierają rozdrobnione materiały izolacyjne w postaci granulek styropianu, perlitu, keramzytu. Zaprawy perlitowe produkuje się na bazie perlitu ekspandowanego (materiału otrzymywanego ze szkliwa wulkanicznego). Lekkie kruszywa sztuczne Lekkie kruszywa sztuczne można stosować do ocieplania stropów, stropodachów i podłóg na gruncie. Warstwę kruszywa układa się na stropie, zagęszcza i pokrywa zaprawą cementową. Pod względem ciepłochronności ustępują typowym materiałom termoizolacyjnym, ale w niektórych zastosowaniach zapewniają wystarczającą ciepłochronność. Najczęściej wykorzystywane są jako podsypki izolacyjne podłóg na gruncie, pełniąc jednocześnie rolę warstwy ograniczającej podsiąkanie wód lub drenażowej. Granulki keramzytu są wewnątrz porowate (fot. Grema Ekosystem). Keramzyt jest najczęściej stosowanym kruszywem sztucznym. Podstawowym surowcem do jego produkcji jest glina, którą po okresie dojrzewania poddaje się mechanicznemu uplastycznieniu i rozdrobnieniu. Otrzymane w ten sposób granulki wypala się w piecach obrotowych w temperaturze 1200°C. Podczas procesu wypalania granulki kilkakrotnie zwiększają swoją objętość, tworząc lekkie kruszywo o strukturze zakończeniu wypału granulat keramzytowy podlega procesowi naturalnego studzenia. Tak powstały surowiec poddaje się segregacji na sitach mechanicznych na określone frakcje: 10-20 mm, 4-10 mm, 2-4 mm, do 2 mm. W zależności od frakcji 1m3 kruszywa waży od 350-500 kg. Keramzyt jest dostępny w postaci kruszywa lub jest wykorzystywany do produkcji ściennych i stropowych elementów konstrukcyjnych tworząc kompleksowy system wznoszenia budynku. Popiołoporyt otrzymuje się w wyniku spiekania zgranulowanych popiołów lotnych (lub mieszanek popiołów z miałem węglowym, pyłem węglowym, bentonitem) w temperaturze 1000-1300°C. Otrzymany granulat jest rozkruszany i dzielony na frakcje. Granulat z lawy wulkanicznej Otrzymuje się ze szkliwa wulkanicznego o porach wypełnionych wodą drogą odpowiedniej obróbki termicznej. Ma postać zasypki o wielkości uziarnienia 8-25 mm. Jest niepalny i mrozoodporny, przepuszcza parę wodną. Jest odporny na działanie związków chemicznych i korozję biologiczną. Umożliwia wyprofilowanie powierzchni warstwy izolacyjnej (na przykład nadanie jej spadku). Perlit ekspandowany Jest to mineralogicznie kwaśny materiał pochodzenia wulkanicznego. W dawnych epokach geologicznych szybko stygnąca w środowisku wodnym lawa, wydobywająca się z podmorskich wulkanów, zamykała w swoim wnętrzu krople wody. To właśnie te zamknięte w zastygłej i zwietrzałej lawie krople wody (2-5 %), są odpowiedzialne za jego specyficzne właściwości. Stosuje się go do izolacji cieplnej i akustycznej oraz jako dodatek do zapraw i betonów. Większość materiałów termoizolacyjnych wykazuje również dobre własności izolacyjności akustycznej, gdyż porowata struktura dobrze pochłania i rozprasza fale dźwiękowe. Jedynie produkty o zamkniętej strukturze takie jak zwykły styropian i polistyren ekstrudowany nie mają tych własności, a niekiedy mogą wpłynąć nawet na pogorszenie własności akustycznych przegrody. Przegrody, które wymagają dodatkowego wyciszenia powinny być budowane jako warstwowe składające się z materiału pochłaniającego dźwięki oraz warstwy osłonowej. Pozostawienie pustki powietrznej między ścianą a materiałem izolacyjnym dodatkowo zwiększa izolacyjność przegrody. Należy również przestrzegać zasady minimalizowania punktów mocowania między poszczególnymi warstwami jak również zapewnienia izolacji na styku z innymi przegrodami. Zalety stosowania perlitu w materiałach budowlanych Zamiana piasku na perlit ekspandowany powoduje istotne zmiany parametrów fizycznych i cech reologicznych wyrobów (tym większe im większy jest udział perlitu). Zwiększanie objętościowego udziału perlitu kosztem piasku powoduje obniżanie parametrów wytrzymałościowych, ale korzystnie zmieniają się takie właściwości jak: termoizolacyjność, odporność ogniowa, ciężar objętościowy, płynność, przyczepność, podciąganie kapilarne, izolacyjność akustyczna. opr.: Redakcjazdjęcie wprowadzające: Remmers
Wcześniej lub później będziesz potrzebował pomocy, aby przejść tę wymagającą grę, a nasza strona internetowa jest tutaj, aby wyposażyć Cię w Words Of Wonders Guru Materiał izolacyjny stosowany w elektrotechnice odpowiedzi i inne przydatne informacje, takie jak wskazówki, rozwiązania i kody.
Właściwa izolacja termiczna to bardzo ważna kwestia w budownictwie. Równie ważny jest także dobór odpowiedniego materiału. Poniżej przedstawimy różne rodzaje materiałów do ocieplania budynków dostępnych na popularna nazwa polistyrenu ekspandowanego. Wykazuje dobre właściwości termoizolacyjne, gorzej jednak tłumi dźwięki. Dzięki swojej niewielkiej nasiąkliwości jest stosunkowo odporny na wilgoć i szybko wysycha. Jego minusem jest stosunkowo niska odporność na ogień, promieniowanie UV i niektóre chemikalia. Znajduje zastosowanie w ociepleniach ścian murowanych, fundamentów, stropów, dachów płaskich i tarasów. Styropian wykorzystywany jest w następujących produktach:Płyty tradycyjne — standardowe płyty o gładkich krawędziach, nierzadko też o powierzchni zwiększającej przyczepność tynku lub elastyczne — używane do wygłuszania dźwięków uderzeniowych w stropach (np. po upadku na podłogę czegoś ciężkiego). Nie nadają się jednak do tłumienia dźwięków powietrznych jak rozmowy czy głośna sprężyste — posiadają specjalne, fabrycznie wykonane nacięcia, dzięki czemu nadają się do ocieplania drewnianych płyty — materiały o podwyższonej szczelności cieplnej dzięki domieszce grafitu. Mają niewielką gęstość i stosuje się je do ocieplania zewnętrznych wodoodporne — materiały o zwiększonej spoistości, dzięki czemu wykazują jeszcze mniejszą nasiąkliwość rzędu 1-2% nawet przy długotrwałym kontakcie z perforowane — posiadają specjalne kanaliki umożliwiające odprowadzanie pary wodnej. Dzięki temu świetnie nadają się do ocieplania murowanych ryflowane — posiadają równoległe rowkowate nacięcia umożliwiające odprowadzenie wody (powstałej podczas skraplania pary wodnej), dzięki czemu dodatkowo zabezpieczają przed zawilgoceniem i umożliwiają wentylację zabezpieczonej nimi powierzchni. Najczęściej stosuje się je do ocieplania tarasów, ścian piwnic oraz dachów odwróconych. Dostępne są także w wersji z wyścieleniem rowków agrowłókniną chroniącą je przed zatkaniem laminowane — posiadają dodatkową warstwę folii aluminiowej lub maty refleksyjnej, która umożliwia zastosowanie ich do izolacji pod elektryczne ogrzewanie zespolone z papą — wykorzystywane głównie do ocieplania dachów płaskich, rzadziej używa się ich do ścian ze styropianu i papy — ich zrolowana postać znacznie ułatwia ocieplanie płaskich zespolone z papą gipsowo-włóknową/gipsowo-kartonową — wykorzystywane do ocieplania ścian i skosów — styropian w luźnej postaci, stosowany głównie do stropodachów i nieużytkowych poddaszy. Ze względu na niższą izolacyjność od formy płytowej, musi być układany w grubszych mineralnaProdukty z wełny mineralnej odznaczają się dobrymi właściwościami akustycznymi i szczelnością cieplną. Wykazują odporność na ogień, ale także przepuszczają wodę i mogą nasiąkać. Wykorzystuje się je w głównej mierze do ocieplania dachów płaskich, stropów, ścian i poddaszy. Świetnie nadają się także do wygłuszania stropów między piętrami, ścian działowych oraz sufitów podwieszanych. Z wełny mineralnej wytwarza się następujące materiały:Płyty tradycyjne — produkowane w różnych grubościach i rozmiarach. Nasącza się je fabrycznie impregnatem, aby zmniejszyć nasiąkliwość. Zasadniczo występują w trzech odmianach:sprężyste (miękkie lub średnio twarde) — mogą występować także w formie rolowanej. Używa się ich do ociepleń wentylowanych stropodachów, poddaszy, ścian szkieletowych i murowanych, a także do wypełnień ścian działowych oraz wygłuszania sufitów podwieszanych i drewnianych — odznaczają się nieco mniejszym uszczelnieniem cieplnym, ale są mniej nasiąkliwe niż miękkie płyty. Stosuje się je do wyciszania stropów oraz ociepleń ścian, tarasów i balkonów, a nawet podłóg na gruncie i płyt — łączą w sobie cechy obu powyższych form i służą głównie do ocieplania dachów z folią aluminiową — dodatkowa warstwa pełni w nich rolę paroizolacji. Wykorzystuje się je do ocieplania poddaszy użytkowych. Warstwa folii może być w nich zastąpiona powlekanym polietylenem papierem. Odmiana wysokotemperaturowa służy do termicznego uszczelniania kominków z żeliwnymi lamelowe — od tradycyjnych odróżnia je prostopadłe do powierzchni płyty ułożenie włókien. Zmniejsza to nieco szczelność termiczną takich płyt, ale dodaje im elastyczności i wytrzymałości, dzięki czemu nadają się idealnie do ocieplania powierzchni łukowych. Stosuje się je głównie do ocieplania ścian systemu z welonem szklanym — welon ten chroni materiał przed wilgocią, zabezpiecza go przed wywiewaniem z niego włókien i usztywnia go. Stosowane przede wszystkim do ścian trójwarstwowych i ociepleń metodą lekko i filce — wykazują większą sprężystość i miękkość niż płyty. Sprawdzają się przy ocieplaniu stropodachów wentylowanych, ścian szkieletowych i poddaszy, a także wygłuszaniu ścian działowych, drewnianych stropów i sufitów — produkowany z myślą o uszczelnianiu nadmuchowym i nadaje się idealnie do ocieplania miejsc ofertę materiałów izolacyjnych wysokotemperaturowych możesz znaleźć tutaj: wyżej włókno mineralne i styropian to oczywiście nie wszystkie materiały, z których wytwarza się ocieplenia. Na rynku można znaleźć także nowocześniejsze tworzywa, a nawet surowce pochodzenia organicznego. Oto kilka z nich:Perlit — ma formę suchej zasypki. Wykorzystuje się go przede wszystkim do produkcji ciepłochronnych zapraw tynkarskich i murarskich. Wykazuje dużą trwałość, odporność na wilgoć i mróz. Trzeba jednak pamiętać, aby nie mieszać go zbyt długo w betoniarce, gdyż jest stosunkowo kruchy i może ulec — są to wypalane z gliny, porowate i twarde kulki. Po impregnacji wykorzystuje się je do ocieplania podłóg na gruncie. Trwałość tego keramzytu jest porównywalna z ceramicznymi materiałami, nie stanowi on też pożywki dla pleśni i grzybów. Wykonuje się z niego zazwyczaj uszczelnienia w formie zasypki o grubości warstwy ok. 15 — granulat powstały ze spiekania miału węglowego, bentonitu i lotnych popiołów. Wykorzystywany w ciepłych zaprawach na podłogi i ściany. Wymaga dość grubych warstw, np. dla podłogi na gruncie będzie to nawet 40 kokosowe — służą do tworzenia podkładów pod wylewki lub wypełnień pustek między legarami podniesionych podłóg. Płyty i maty kokosowe cechuje dobra szczelność termiczna. Choć są palne, nie przenoszą płomienia dalej. Podatność na ogień można zmniejszyć, stosując specjalną drzewne — materiały wykonane z tego surowca dobra szczelność cieplna. Bardzo skutecznie tłumią także dźwięki i to zarówno uderzeniowe, jak i powietrzne. W postaci luźnych włókien wykonuje się z nich wdmuchiwane uszczelnienia między elementami konstrukcyjnymi ścian lub dachów oraz trudno dostępnych miejsc. Najczęściej jednak stosuje się ocieplenia z płyt, które są odporne na środki chemiczne jak np. silikon. Poza tym można zaimpregnować przed wilgocią, co czyni z nich dobry materiał na ocieplenie dachów i ścian stropów. Dodatkowo produkuje się z nich także maty, przy których użyciu można wykonać ocieplenie poddasza przy zachowaniu widoczności krokwi. Stosuje się je także w budownictwie celulozowe — używa się ich głównie do ociepleń trudno dostępnych przestrzeni, gdzie niemożliwe jest poprawne ułożenie tradycyjnych materiałów — wdmuchuje się je z użyciem specjalnej maszyny. Można nimi z powodzeniem ocieplać ściany. Dostępne na rynku materiały tego typu są odpowiednio zaimpregnowane przed szkodnikami, ogniem, grzybami i gniciem. Są trwałe, a potraktowane ogniem nie płoną, lecz ulegają zwęgleniu, nie wydzielając przy tym trujących substancji. Wypełnienia te dobrze tłumią dźwięk i umożliwiają wymianę gazową. Dzięki temu nie zatrzymują nadmiaru wilgoci i nie wymagają stosowania konopi — produkowane z nich maty wykazują dużą sprężystość, dzięki czemu można je w prosty sposób montować między elementy konstrukcyjne na wcisk bez dodatkowego mocowania. Produkuje się z nich także lekkie i sprężyste płyty z dodatkiem paździerzy, które można układać na poszyciu i mocować wkrętami. Umożliwia to ocieplenie użytkowego poddasza z zachowaniem widoczności krokwi. Cechują się dobrą szczelnością owcza — można ją kupić w belach lub jako sznury do uszczelniania drzwi i okien. Służące do ocieplania podłóg maty z tego surowca mogą mieć papierowe laminowania. Wykazuje podobne do wełny mineralnej właściwości termoizolacyjne i układa się podobnie do niej. Dzięki jej sprężystości można nią bardzo łatwo wypełnić uszczelnianą przestrzeń. Ocieplenie z niej wykonane jest trwałe, a w przypadku zawilgocenia można je wysuszyć i ponownie spienione — wodoszczelne i niepalne, cechujące się dobrą wytrzymałością na ściskanie. Jest odporne na grzyby, pleśnie i gryzonie. Pod względem odporności chemicznej jest podobne do zwykłego szkła. Ocieplenie z płyt z niego wykonanych robi się stosunkowo łatwo — da się je przyklejać preparatami parametry materiałów izolacyjnychWyróżnia się trzy podstawowe parametry:Współczynnik przewodzenia ciepła λ — określa, czy dany materiał cechują dobre właściwości termoizolacyjne. Im mniejsza jest jego wartość, tym słabiej przewodzone jest ciepło i lepsza szczelność cieplna materiału. Wyrażany jest w W/(mK). Najskuteczniej izolują materiały o współczynniku około 0,03 W/(mK).Opór termiczny R — wyraża izolacyjność względem grubości materiału. Jest tym wyższy, im większa jest szczelność cieplna danego materiału. Oblicza się go, dzieląc grubość wyrobu podaną w metrach przez współczynnik przewodzenia ciepła. Jednostką jest tutaj (m²•K)/ przenikania ciepła U — wyraża ilość ciepła przenikającą przez konkretną przegrodę w ciągu jednej sekundy przy różnicy temperatur po obu jej stronach równej 1°C. Podaje się go w W/(m²•K). Szczelność cieplna danej przegrody jest tym gorsza, im wyższa jest wartość dostępnych na rynku materiałów izolacyjnych sprawia, że wybór odpowiedniego dla naszych potrzeb może być dość kłopotliwy. Warto więc się dobrze zastanowić i zasięgnąć rady fachowców.
Nov 27, 2014. 460 likes | 1.06k Views. Technologia i Materiałoznawstwo Elektryczne. Zaliczenie przedmiotu: Technologia i Materiałoznawstwo Elektryczne 1. Frekwencja minimalna na poziomie 50% 2. Referat pt . „Kierunek rozwoju materiałów półprzewodnik” 3. Zaliczenie testu sprawdzającego wiedzę. Uwaga:
Obecnie na rynku dostępnych jest kilka rodzajów materiałów izolacyjnych, różniących się od siebie nie tylko ceną czy właściwościami, ale również zastosowaniem. Najpopularniejszym materiałem, stosowanym nie tylko w ociepleniach murów, ale również dachów, jest wełna mineralna, skalna lub szklana. Jest to materiał ogniotrwały i odporny na działanie chemikaliów (na przykład klejów lub zapraw), elastyczny i paroprzepuszczalny, dodatkowo dobrze chroni przed hałasem. Wełna mineralna posiada dość dobry współczynnik przewodzenia ciepła λ (od ok. do W/m·K), poza tym może przyjąć kształt płyty, maty lub granulatu. Płyty są najczęstszym wyborem wśród inwestorów, nie tylko ze względu na różnorodność zastosowania, ale także przez wygodę w użytkowaniu i stosunkowo niską cenę. Ostatnimi czasy coraz większą popularność zdobywa granulat, głównie ze względu na możliwość izolowania trudno dostępnych miejsc dzięki metodzie blow-in. Innym rodzajem granulatu, używanego jako materiał izolacyjny, jest celulozowy Ekofiber, doskonały do izolacji trudno dostępnych miejsc, takich jak przestrzenie pomiędzy legarami, krokwiami czy w ścianie warstwowej. Jest to materiał naturalny oraz ekologiczny, chroniący zarówno przed wilgocią, jak i przed pleśnią, posiadający dość dobrą izolacyjność akustyczną oraz zabezpieczony przed ogniem. Materiałem izolacyjnym, wciąż bardzo popularnym w Polsce, jest polistyren, czyli styropian. Tani, lekki, ognioodporny, zazwyczaj sztywny (chociaż zdarzają się również sprężyste gatunki), o niezłym współczynniku λ (0,031 – 0,045 W/m·K), uznawany jest za bardzo dobrą izolację zewnętrzną. Droższym, ale zdecydowanie wytrzymalszym gatunkiem styropianu, jest polistyren ekstrudowany, zwany również styrodurem lub XPS. Używa się go najczęściej do ścian fundamentowych, piwnicznych lub posadowionych bezpośrednio na gruncie podłóg – czyli wszędzie tam, gdzie istnieje ryzyko uszkodzeń mechanicznych lub obecności znacznej ilości wilgoci. Niestety, styropiany są nieodporne na działanie organicznych olejów, smarów czy chociażby smoły węglowej, pod wpływem których rozpuszczają się. Warto także wspomnieć o poliuretanowych płytach PIR. Są one stosunkowo drogie, lecz ich współczynnik λ jest wyjątkowo niski (maksymalnie 0,029 W/m·K), dzięki czemu stosowane są najczęściej jako izolacja dachów, stropodachów oraz ścian zewnętrznych. Odporne na wodę, ogień i niezbyt grube – do 14 cm – płyty PIR są doskonałym rozwiązaniem wszędzie tam, gdzie liczy się możliwie cienka warstwa izolacji.
W jego wyniku powstaje materiał dużo twardszy, cieplejszy, posiadający mniejszą nasiąkliwość oraz znaczną wytrzymałość na ściskanie. Są również kolorowe (niebieskie, zielone), co łatwo pozwala odróżnić płyty XPS od styropianowych. Najtwardsze płyty styropianowe EPS200 są prawie dwukrotnie tańsze od płyt XPS. Także ich
Wykład 1 Materiały przewodzące są najczęściej metalowi. W tych materiałach występują wiązania metaliczne w których elektrony walencyjne są słabo związane z jądrem i są wspólne dla całego kryształu. Duże przewodnictwo metali wynika z możliwości swobodnego przemieszczania się elektronów (gaz elektronowy) w całej objętości materiału. Żależnośc przewodności matali od temperatury: Wzrost t przewodnika powoduje zwiększenie amplitudy drgań węzłów sieci krystalicznej czego skutkiem jest wzrost prawdopodobieństwa zdarzeń elektronów z atomami. Powoduje to zmniejszenie ruchliwości elektronów czego skutkiem jest wzrost rezystywnosci metalu. Jednostkowo zmiana rezystywności matalu jest proporcjonalna do wartości rezystywności pomnożonej przez współczynnik proporcjonalności . - współczynnik temperaturowy rezystywności. W zakresie temperatur eksploatacyjnych dla przewodników ( - 30c do +200) zmiany rezystywności można określić za pomocą wzoru: = 20 (1+*T) Dla większości matali wartość rezystywności wzrasta wraz ze wzrostem t, dlatego współczynnik temperaturowy jest większy od 0. W pewnych przypadkach może również być ujemny. Współczynnik temperaturowy rezystywności jest zależny od t ale w zakresie ( - 30c do +200) ze względu na bardzo małe zmiany wartości można to pominąć: = 20 [1+ 20 (20)] , gdzie t – temperatura, 20 - rezystywność materiału w t = 20, 20 – odniesiony do t = 20. Do obliczeń wartość przyjmuje się z tabel. dla wybranych czystych materiałów: Srebro = 0,004 1/K Miedź = 0,0041 1/K Aluminium = 0,0040 1/K Żelazo = 0,0059 1/K W zakresie bardzo wysokich t zmiany rezystywności mają charakter skokowy. W zakresie bardzo wysokich t występuje zjawisko nadprzepodnictwa. Zależność rezystywności miedźi od t Przewodnictwo stopów Stopy jednorodne – jednolita sieć krystaliczna, współczynnik może byc niższy niż dla matali składowych.
Materiał izolacyjny na bazie kauczuku syntetycznego absorbuje dużo więcej energii cieplnej niż na przykład folia aluminiowa. Ma to niezwykle pozytywny wpływ na grubość izolacji wymaganej do kontroli kondensacji, tj. im wyższa absorpcyjność, tym mniejsza grubość izolacji wymagana w celu zapobieganiu kondensacji.
Z elektrycznością stykasz się wszędzie. Poznajesz coraz więcej skutków jej oddziaływania. Na przykład, pierwotnych ludzi przerażała błyskawica, uderzenie pioruna, jego niszczycielskie skutki. Te wielkie wyładowania elektryczne nam już są dobrze znane. Boimy się burzy, ale wiemy, że choć moc elektryczna wyładowań atmosferycznych jest olbrzymia, to jednak - ze względu na krótki czas tych wyładowań - ich energia nie jest duża. Nie opłaca się nawet korzystać z tego naturalnego źródła energii elektrycznej. Musimy natomiast coraz lepiej zapobiegać negatywnym skutkom wyładowań elektrycznych. Pierwszy zadbał o to Benjamin Franklin w roku 1752, instalując na wieży kościoła piorunochron. Uczeni ciągle odkrywają coś nowego z zakresu elektryczności i dają tym podstawy do konstruowania coraz to lepszych urządzeń. Świadectwem tego jest bardzo szybki rozwój elektroniki, komputerów, różnego sprzętu elektronicznego i elektrycznego. Na pewno chcesz, żeby urządzenia, z którymi stykasz się na co dzień, nie były Ci obce, nieprzyjazne, a nawet czasem niebezpieczne. Musisz wiedzieć, że ta pożyteczna elektryczność, która jest w domu, w każdym gniazdku elektrycznym, dostępna dla każdego, może człowieka porazić. Doprowadzona do urządzenia duża energia pomaga Ci pracować, uwalnia od fizycznego wysiłku. Ale czasem wymyka się spod Twojej kontroli, zwłaszcza wtedy, kiedy popełnisz błąd w obsłudze sprzętu elektrycznego. Tylko wiedza i umiejętności praktyczne z zakresu elektrotechniki mogą Cię ustrzec przed wypadkiem. Wiedzę tę będziesz czerpał z różnych źródeł. Na lekcjach fizyki poznasz fizyczne podstawy elektrotechniki i elektroniki, a na lekcjach techniki zetkniesz się z różnymi sytuacjami, w których zjawiska te będą miały zastosowanie praktyczne. Na zajęciach z techniki będziesz poznawał elektrotechnikę począwszy od przewodników i izolatorów, potem dowiesz się, jak się wytwarza energię elektryczną. Poznasz sposoby korzystania z tej energii. Zadania praktyczne będą dotyczyły obsługi urządzeń, montażu bardzo prostych przedmiotów technicznych i projektowania elementarnych układów lub zmian w układach. Pomiary elektryczne będą związane głównie z zadaniami praktycznymi, a zagadnienia bhp, ekonomii i ekologii będą powiązane z różnymi tematami zajęć. PRZEWODNIKI ELEKTRYCZNOŚCI I IZOLATORY W elektrotechnice stosuje się wiele różnych materiałów. Ogólnie można je podzielić na trzy grupy: przewodzące prąd elektryczny (przewodniki), nie przewodzące prądu elektrycznego (izolatory), półprzewodniki. Do materiałów przewodzących prąd elektryczny należą metale, np. srebro, miedź, aluminium, mosiądz, stal i stopy oporowe. Do materiałów nie przewodzących prądu elektrycznego należą np. ceramika, jedwab, papier, oleje, powietrze. Sądzę, że podasz jeszcze więcej przykładów tych materiałów. Może też wyróżnisz z nich takie materiały, które przewodzą prąd elektryczny bardzo dobrze i takie, które przewodzą gorzej, a także bardzo dobre izolatory Przewodniki elektryczności Z materiałów przewodzących prąd elektryczny na pewno wyróżniłeś miedź i jej stopy, gdyż ze względu na swoje cenne właściwości (przede wszystkim małą oporność właściwą) należą one do materiałów najszerzej stosowanych w przemyśle elektrotechnicznym. Około połowy światowego zużycia miedzi przeznaczone jest na cele tego przemysłu. Każdy materiał przewodzący prąd elektryczny ma swoją określoną rezystancję (w fizyce stosuje się określenie: oporność elektryczna). Jednak wartość tej rezystancji rośnie w funkcji temperatury. Na przykład rezystywność (oporność właściwa) wolframu wynosi w temperaturze 20 °C - 0,055 [Omm2/m], w temperaturze 1200 °C - 0,4[Omm2/m],a w temperaturze 2400 °C - 0,85[Omm2/m]. W temperaturach bardzo niskich, bliskich zeru bezwzględnemu, niektóre ciała tracą rezystancję. Stają się nadprzewodnikami. Prowadzi się badania naukowe w zakresie nadprzewodnictwa w celu wykorzystania tego zjawiska w technice. Elektrotechników interesują nie tylko materiały o małej rezystywności. Wykorzystują oni również materiały, które mają wyższe od miedzi rezystywności, np. konstantan (Cu 55% i Ni 45%) - 0,458[Omm2/m], Konstantan i inne materiały oporowe stosowane są w różnych grzejnikach. Materiały oporowe, ze względu na różne temperatury pracy dzieli się na trzy grupy. Do pierwszej grupy należą materiały o niskiej temperaturze pracy (do 500 °C),do drugiej - o średniej (500-s-lOOO °C) i trzeciej - o wysokiej temperaturze pracy (powyżej 1000 °C). Na przykład stosowana w grzejnikach chromonikielina (Ni 80% i Cr 20%) ma temperaturę topnienia 1400 °C, a najwyższą temperaturę zastosowania 1150 °C. i gorsze izolatory. Tkaniny grzejne stosowane na poduszki i kołdry elektryczne zawierają cienki drut oporowy z konstantatu lub chromonikieliny owinięty śrubowo na nici szklanej. Pytania i zadania 1. Czy znasz metale lepiej przewodzące prąd elektryczny niż miedź? 2. Na jakie grupy możesz podzielić materiały oporowe? 3. Wymień urządzenia elektryczne, w których są zastosowane materiały oporowe. 4. Jaką moc mają urządzenia w Twoim domu, w których zastosowano grzałki elektryczne? Izolatory Znaczenie materiałów izolacyjnych w elektrotechnice jest ogromne, ponieważ mają one za zadanie przeciwdziałać przepływowi prądu elektrycznego w niepożądanym kierunku. W gospodarstwie domowym lekceważymy często izolacyjne elementy urządzeń elektrycznych i z tego powodu dochodzi do wielu wypadków, porażeń prądem elektrycznym, poparzeń i pożarów. Istnieje wiele materiałów izolacyjnych pochodzenia roślinnego, zwierzęcego i mineralnego, również z tworzyw syntetycznych. Ich klasyfikację można przeprowadzić na podstawie różnych kryteriów. Ze względu na stan skupienia oraz pochodzenie materiały te można podzielić na: gazowe, płynne i stałe. Inny sposób klasyfikacji opiera się na odporności materiałów izolacyjnych na temperaturę. Okres trwałości właściwości izolacyjnych zależy bowiem od rodzaju materiału i od temperatury pracy. Na przykład obniżenie temperatury pracy o 8 °C - w stosunku do temperatury znamionowej - dla izolacji bawełnianej, papierowej nasyconej lakierami olejowymi podwaja czas trwania izolacji; gdy podwyższymy o 8 °C temperaturę, to czas trwania izolacji skraca się o połowę. Pamiętaj o tym, że nawet tak odporne na temperaturę materiały, jak ceramika, szkło mają ograniczoną najwyższą temperaturę pracy ciągłej. Pamiętaj również o tym, że w każdym materiale nie przewodzącym prądu elektrycznego może dojść do przepływu prądu w określonych warunkach (wysoka temperatura, silne pole elektryczne, wilgoć). Każdy materiał izolacyjny posiada bowiem wolne elektrony lub jony, które w pewnych warunkach mogą przewodzić prąd. Tylko w próżni nie ma zupełnie nośników elektrycznych. Jakość izolatorów określa się na podstawie ich właściwości elektrycznych. Jedną z nich jest wytrzymałość na napięcie (przebicie). Przebicie powietrza pomiędzy elektrodami płaskimi odległymi o 1 cm wynosi ponad 30000 V (30,2-31,6 kV). Wytrzymałość na przebicie rośnie proporcjonalnie wraz z ciśnieniem atmosferycznym. Pytania i zadania 1. Wymień urządzenia elektryczne, w których zastosowano izolację z tworzyw sztucznych i materiałów pochodzenia mineralnego. 2. Które urządzenia domowe zawierają układ wysokiego napięcia? Określ w przybliżeniu wysokość napięcia. 3. Czym grozi przebicie izolacji w układzie wysokiego napięcia? 4. W jakich warunkach części izolacyjne domowych urządzeń elektrycznych mogą przewodzić prąd? Czy bezpieczne jest korzystanie w łazience z suszarki do włosów? WYTWARZANIE ENERGII ELEKTRYCZNEJ Prądnice Obecnie najwięcej energii elektrycznej powstaje w uzwojeniach różnych prądnic. Dowiesz się z lekcji fizyki, że w przewodniku powstaje napięcie elektryczne wtedy, kiedy ten przewodnik znajduje się w zmiennym polu magnetycznym. Są możliwe takie sytuacje, że przewodnik porusza się w polu magnetycznym, np. trwałego magnesu, lub odwrotnie - trwały magnes porusza się i wtedy pole magnetyczne zmienia się wokół stojącego przewodnika. Możliwa jest też trzecia sytuacja, że ani magnes, ani przewód nie poruszają się. Dzieje się tak, gdy trwały magnes zastąpimy elektromagnesem i jego uzwojenie jest zasilane zmieniającym się prądem (zmienia się kierunek lub wartość). Wtedy między biegunami elektromagnesu powstanie zmienne pole magnetyczne, które indukuje napięcie elektryczne w nieruchomym przewodzie znajdującym się w tym polu. Według takiej zasady działają transformatory: podwyższają lub obniżają napięcie przemienne. Według pierwszej lub drugiej zasady działają prądnice, i ta mała w Twoim rowerze, i ta wielka w elektrowni. Wiesz na pewno, że każdy samochód musi mieć swoją prądnicę. We współczesnych samochodach prądnice prądu przemiennego zwane są alternatorami. W alternatorach prąd jest wytwarzany w uzwojeniach stojana, tj. w elementach nieobracających się. Natomiast wirnik jest magnesem lub elektromagnesem, do którego prąd elektryczny o małym natężeniu doprowadzany jest przez pierścienie i małe węglowe szczotki. W zależności od obciążenia alternatora, wartość tego prądu jest zmieniana regulatorem elektronicznym. Jest on przymocowany do konstrukcji alternatora, w którego obudowie znajduje się też elektroniczny, diodowy prostownik. Elektroniczne elementy obu tych układów są wrażliwe na zbyt wysokie napięcie. Alternator w swej budowie jest podobny do wielkich prądnic (generatorów) w elektrowniach. Z jego uzwojeń otrzymuje się prąd trójfazowy, tak jak z generatora elektrowni. Silnik sprzężony z prądnicą nazywa się agregatem prądotwórczym, a w elektrowni turbogeneratorem. Same prądnice w czasie swojej pracy nie zanieczyszczają naturalnego środowiska, nie licząc promieniowania elektromagnetycznego, które zawsze towarzyszy przepływowi prądu przemiennego. Natomiast zanieczyszczają środowisko silniki napędzające prądnice. Najbardziej te silniki, dla których nośnikiem energii jest węgiel. Czyste, ekologiczne są elektrownie wykorzystujące energię wiatru, wody i słońca. W naszym kraju w niewielkim stopniu korzysta się z tych źródeł. Pytania i zadania 1. Rozbierz zepsutą prądnicę rowerową, żeby zobaczyć, co się w tej prądnicy obraca: magnes czy cewki. Opisz, jak jest odprowadzone napięcie z cewki prądnicy rowerowej. 2. Czy miniaturowy silnik do zabawek może wytwarzać napięcie przy obracaniu jego wirnika? Jak możesz to sprawdzić praktycznie? 3. Czy prądnica rowerowa wytwarza napięcie przemienne czy stale? Jak możesz to sprawdzić? 4. Czy prądnica prądu stałego może też pełnić funkcję silnika? Ogniwa galwaniczne W 1786 roku Luigi Galvani dokonał słynnego odkrycia, że przy jednoczesnym dotknięciu mięśnia wypreparowanej kończyny żaby dwoma różnymi metalami połączonymi ze sobą jednym końcem - mięsień kurczy się. Od jego nazwiska wywodzą się nazwy związane z procesami galwanicznymi, np. ogniwo galwaniczne. Pierwszym źródłem energii elektrycznej, które miało praktyczne zastosowania, było źródło chemiczne. Aleksander Volta zbudował w 1800 roku ogniwo galwaniczne, do którego użył kwasu siarkowego jako elektrolitu, a płytek cynkowych i miedzianych jako elektrod. Badał za pomocą tego ogniwa wpływ bodźców elektrycznych na różne narządy. Od jego nazwiska pochodzi nazwa jednostki napięcia elektrycznego volt (V). Ogniwo, które zbudował, miało napięcie równe 1,1 V. Ogniwo Volty nie miało większego zastosowania w praktyce. Duże zastosowanie praktyczne znalazło dopiero ogniwo Leclanchego. Nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego wynalazcy Georgesa Leclanchego, który opatentował je w 1866 roku. W ogniwie Leclanchego elektrodą dodatnią jest specjalnie spreparowany węgiel, elektrodą ujemną cynk, elektrolitem zaś jest roztwór chlorku amonu (salmiaku). Jest to najprostszy, a zarazem najstarszy rodzaj ogniwa stosowany do dziś. Współczesną jego konstrukcję przedstawia rysunek 10. W ogniwie tym zachodzą procesy chemiczne między cynkiem, chlorkiem amonu i dwutlenkiem manganu, powodując powstanie siły elektromotorycznej (SEM) o wartości 1,5 V. Cechą charakterystyczną ogniwa jest jego pojemność elektryczna mierzona w amperogodzinach. Pojemnością elektryczną ogniwa nazywamy ilość energii elektrycznej, którą może wytworzyć ogniwo na drodze przemian chemicznych aż do chwili jego wyczerpania. Kolejnym parametrem ogniwa jest jego rezystancja wewnętrzna wyrażona w omach. Ogniwo Leclanchego należy do grupy ogniw nieodnawialnych, tzn. że nie można go naładować prądem, tak jak akumulatora. Próba ładowania ogniwa jest niebezpieczna, bowiem grozi wybuchem gazów. Do ogniw nieodnawialnych należą alkaliczne ogniwa manganowe powszechnie stosowane jako popularne ogniwa o długim czasie życia (ryc. 11). SEM tego ogniwa wynosi 1,5 V, jego czas życia i pojemność są kilkakrotnie większe niż ogniwa Leclanchego. Inne ogniwa nieodnawialne to: * tlenkowo-srebrowe - stabilne SEM o wartości 1,5 V, drogie; stosowane w zegarkach i aparatach słuchowych, * litowe - SEM od 3,8 do 3,0 V, mające bardzo dobry stosunek magazynowanej energii do rozmiarów, długi czas magazynowania (90% pojemności po 5 latach); stosowane jako baterie podtrzymujące (back up batteries) w pamięciach komputerowych o małym poborze mocy. Baterie Bateria jest zbudowana z jednakowych ogniw połączonych szeregowo w celu uzyskania większego napięcia. Na przykład płaska bateria do latarki jest złożona z trzech połączonych szeregowo ogniw Leclanchego. Jej napięcie wynosi 3 x 1,5 V = 4,5 V, a pobór prądu nie powinien przekraczać 0,5 A. Napięcie na zaciskach baterii równa się sumie napięć ogniw. Gdy czerpany prąd jest większy od znamionowego, może powstać gwałtowny spadek napięcia na zaciskach baterii. Szeregowo można łączyć zarówno odnawialne, jak i nieodnawialne źródła energii elektrycznej. Na przykład w akumulatorze samochodowym (odnawialny) jest połączonych szeregowo sześć ogniw kwasowo-ołowiowych, co daje na zaciskach akumulatora 6x2V= 12 V. Rezystancje wewnętrzne ogniw połączonych szeregowo też sumują się tak, jak ich napięcia. Czasami łączy się ogniwa równolegle w celu zwiększenia wydajności prądowej i pojemności bez zwiększania napięcia. Rezystancja dwóch jednakowych ogniw połączonych równolegle równa jest połowie rezystancji jednego ogniwa. Pytania i zadania 1. Opisz budowę wybranego ogniwa galwanicznego. 2. Dlaczego ogniwa nieodnawialne nie mogą być ładowane prądem? 3. Do jakich urządzeń stosujesz baterie? Podaj parametry tych baterii. 4. Od czego zależy pojemność elektryczna baterii, a od czego napięcie? 5. Jak można wykonać baterię 12-woltową z pojedynczych ogniw? 6. W naszym kraju nie zbiera się zużytych baterii w celu ich wykorzystania jako surowca wtórnego. Jakie rozwiązanie zaproponowałbyś, aby zapobiec zatruwaniu środowiska przez zużyte baterie?
Nasze linie produktów dla branży sanitarnej. Nasza izolacja rur może być stosowana w szerokim zakresie temperatur i oferuje doskonałe właściwości izolacyjne w długim okresie czasu. Ze względu na zamkniętą strukturę komórkową naszych pianek PE, izolacja tworzy skuteczną barierę dla pary wodnej, co zapobiega kondensacji i korozji.
Zapraszamy do kontaktu Klientów zainteresowanych dostawą tworzyw sztucznych, materiałów uszczelniających i tworzyw konstrukcyjnych. Wykonujemy produkty na indywidualne zamówienie, jak również prowadzimy sprzedaż gotowych detali. Zapewniamy elastyczne warunki współpracy, konkurencyjne ceny i szybkie terminy realizacji. Wysoce rozwinięte zaplecze technologiczne pozwala nam na sprawną i rzetelną obsługę zamówień hurtowych i nietypowych. Chcąc wyjść naprzeciw oczekiwaniom Klientów, zapewniamy im kompleksową obsługę, w ramach której wykonujemy dodatkowe usługi, w tym obróbkę CNC, cięcie laserem i cięcie wodą. Węże gumowe i PVC Węże gumowe do wody, sprężonego powietrza, gazów, benzyny i oleju, węże techniczne PVC, zbrojone. więcej informacji Filc techniczny Filc do zastosowania w przypadku podkładek, uszczelek, elementów izolacyjnych, wkładów filtracyjnych, tarcz polerskich etc. więcej informacji PTFE Materiał o doskonałych właściwościach diaelektrycznych, w szerokim zakresie temperatur i częstotliwości. Praktycznie nie wchłania wody. więcej informacji Tekstolit Materiał zalecany do produkcji małych elementów oraz do precyzyjnej obróbki mechanicznej. Stosowany w elektrotechnice. więcej informacji Poliamid Materiał o dużej sztywności, wysokiej wytrzymałości mechanicznej i odporności zmęczeniowej. Charakteryzuje się dużą stabilnością kształtu. więcej informacji Płyty gumowe Płyty gumowe wulkanizowane, z przekładkami tkaninowymi, zwykłe SBR, olejoodporne NBR, termoodporne EPDM, mikroguma. więcej informacji Detale gotowe Uszczelki i detale o dowolnym rozmiarze, kształcie i grubości, z filcu, płyt gumowych, płyt uszczelkarskich, PTFE, poliamidu, tekstolitu oraz pleksi. więcej informacji Płyty uszczelkarskie Przeznaczone do wykonywania uszczelnień technicznych na szeroki zakres temperatur i ciśnień. Nowoczesne i bezazbestowe. więcej informacji Kurtyny PCW Stosowane jako bramy wjazdowe w hipermarketach, magazynach, bramach wyładunkowych. Oddzielają pomieszczenia, ograniczają przeciągi. więcej informacji Gotowe wyroby uszczelniające Zadowolenie Klienta jest dla nas najważniejsze, dlatego staramy się spełniać najbardziej wyszukane oczekiwania i niestandardowe potrzeby techniczne. Firma Szczel-Plast dedykuje swoją ofertę zarówno indywidualnym Klientom, jak i przedstawicielom firm, którzy poszukują tworzyw konstrukcyjnych najwyższej jakości. Specjalizujemy się w sprzedaży gotowych detali o standardowych wymiarach oraz w realizowaniu projektów na indywidualne życzenie. Lider wśród producentów tworzyw konstrukcyjnych Od lat zdobywamy zaufanie Klientów z całej Polski, oferując materiały uszczelniające i tworzywa konstrukcyjne produkowane zgodnie z dokumentacją techniczną, standardami jakości i trwałości oraz wymogami bezpieczeństwa. Profil naszej działalności obejmuje produkcję tworzyw sztucznych, które dystrybuujemy na terenie całej Polski. Od lat zdobywamy kompetencje w branży materiałów uszczelniających, dostarczając półfabrykaty i detale wykonane z tworzyw sztucznych. Oferta tworzyw sztucznych i konstrukcyjnych Chcemy docierać do jak największej liczby Klientów, dlatego stale poszerzamy ofertę tworzyw konstrukcyjnych czy materiałów uszczelniających o detale spełniające jakościowe i wytrzymałościowe wymogi. Od początku działalności zaopatrujemy Klientów w płyty gumowe i PVC, produkty poliamidowe, płyty gumowe, kurtyny PCV i wiele innych. Nasi pracownicy są wyposażeni w teoretyczną i praktyczną wiedzę, dlatego jesteśmy przygotowani do odpowiadania na każde pytania - bez względu na stopień ich skomplikowania. Węże gumowe i PVC Węże gumowe, które oferujemy są wykonane z gumy lub PVC. Doskonale się sprawdzą jako elementy do przesyłu wody, pary wodnej, sprężonego powietrza, różnego rodzaju gazów, benzyny i olejów. Mogą być wykorzystywane ponadto do odprowadzania ścieków czy nawadniania terenów zielonych. Filc techniczny Produkowany przez nas filc techniczny jest mocny i niezwykle wytrzymały. Znajduje zastosowanie przede wszystkim w budownictwie i przemyśle meblarskim. Świetnie się nadaje jako element wygłuszający, amortyzujący czy izolacyjny. PTFE PTFE to syntetyczny fluoropolimer, znany powszechnie jako teflon. Ze względu na swoje właściwości mechaniczne oraz odporność termiczną i na chemikalia, znalazł zastosowanie przy produkcji maszyn, np. w łożyskach ślizgowych czy tulejkach. PTFE można również wykorzystywać w produktach codziennego użytku, np. pokrowcach czy pokryciach tapicerskich. Tekstolit Tekstolit to zaawansowane technologicznie tworzywo sztuczne konstrukcyjne, które oferujemy w postaci prętów i płyt o różnorodnych parametrach. Jest powszechnie stosowany w przemyśle hutniczym i maszynowym, a także elektrotechnicznym. Poliamid Oferowane przez nas wyroby poliamidowe znajdują zastosowanie jako części maszyn i elementy naprawcze, koła zębate, śruby, nakrętki, wsporniki czy prowadnice. Można u nas nabyć poliamid w formie płyt, tulei, wałków, rur i prętów. Płyty gumowe W naszej ofercie znajdują się płyty gumowe zarówno wulkanizowane jak i niewulkanizowane. Doskonale nadają się do wyrobu uszczelek i podkładek, przystosowanych do pracy statycznej. Płyty uszczelkarskie Płyty uszczelkarskie to jedno z najnowocześniejszych materiałów uszczelniających, znajdujących zastosowanie w instalacjach z parą wodną, wodą, naftą, gazami i olejami. Płyty oferujemy w różnych formatach i grubościach. Kurtyny PCV Wykonywane przez nas kurtyny mają postać pasów, tworzących zasłony wstęgowe i lamele. Dzięki nim można zwiększyć efektywność ogrzewania, ograniczyć przeciągi czy poprawić ergonomię miejsca pracy. Zapraszamy do kontaktu Jesteśmy producentem gotowych elementów z tworzyw sztucznych, a także realizujemy indywidualne zamówienia detali z tworzyw konstrukcyjnych. W celu uzyskania kompletnych i szczegółowych informacji, gorąco zachęcamy do kontaktu z nami. Zapytaj o ofertę Jeżeli jesteś zainteresowany naszą ofertą, zapraszamy do kontaktu. Zadzwoń pod nr tel. 32 206 71 00, wyślij e-mail lub wypełnij formularz zapytania. Doradzimy w wyborze odpowiedniego rozwiązania do Twoich potrzeb! Formularz kontaktowy
P - materiał izolacyjny, w tym przypadku P - polimer. K - powłoka zewnętrzna, w tym przypadku guma silikonowa. p jest indeksem oznaczającym, że osłona ochronna jest użebrowana w masie. 120 - wskaźnik znormalizowanej siły niszczącej w kN. 3 - klasa napięć przewodów napowietrznych, dla których jest stosowana.
Nowoczesne izolacje Skuteczna izolacja termiczna to przede wszystkim dobry materiał izolacyjny. Jednak to nie tylko styropian czy wełna mineralna. Producenci wciąż udoskonalają swoją ofertę, dając nam możliwość większego wyboru. Prezentujemy nowe materiały izolacyjne, które można zastosować podczas planowania ocieplenia domu. Autor: archiwum muratordom Płyty z polistyrenu ekstrudowanego są odporne na wodę, uszkodzenia mechaniczne, korozję biologiczną i nie żółkną pod wpływem promieniowania UV. Poleca się je głównie na strefy przyziemia. Ich λ wynosi 0,036-0,033 W/(m·K). Mogą też mieć wytłaczaną powierzchnię, która zwiększa przyczepność zapraw klejowych Nowoczesne izolacje termiczne mają lepsze parametry cieplne niż tradycyjne materiały. Ich współczynnik przewodzenia ciepła λ osiąga wartość od 0,040 (jak w standardowych ociepleniach) do nawet 0,031 W/(m·K). Zawdzięczają to równomiernemu zwiększeniu gęstości – grubsze płyty mają strukturę zwartą, podobnie jak cienkie, więc ich parametry są zbliżone (dotąd grubsze płyty miały zdecydowanie gorszą izolacyjność). Taka zwarta budowa sprawia też, że izolacja jest mniej nasiąkliwa i bardziej odporna na czynniki zewnętrzne. Dzięki temu można się nie obawiać jej zamoknięcia, gdyby po przyklejeniu ocieplenia do ściany trzeba było na jakiś czas przerwać prace. Nienasiąkliwy materiał nadaje się także do stosowania w podziemnych częściach budynku lub fragmentach narażonych na bezpośredni kontakt z wodą lub ze śniegiem – na ścianach piwnicy czy cokołach. Styropian z domieszką, czyli neopor Izolacyjność płyt styropianowych poprawiło też zastosowanie domieszki grafitu. Z małych grafitowych cząstek powstaje granulat (neopor), który się przetwarza w srebrnoszare płyty. Można również łączyć go z tradycyjnym granulatem styropianowym, tworząc płyty w szare kropki. Płyty z neoporu mają mniejszą gęstość i są lżejsze niż styropianowe, ale ich parametry cieplne są lepsze. Można więc stosować cieńszą warstwę izolacji, oszczędzając surowiec, przy zachowaniu wymaganej izolacyjności przegród. Dodatkowo grafitowe cząstki odbijają promieniowanie cieplne, co jeszcze bardziej ogranicza ucieczkę ciepła z wnętrza domu, i zwiększają odporność styropianu na promieniowanie UV, dzięki czemu wolniej się starzeje. Srebrnoszary kolor płyt sprawia też, że podczas układania ocieplenia domu w słoneczny dzień wykonawcy nie są narażeni na uciążliwe zjawisko odblasku. Autor: archiwum muratordom Płyty z polistyrenu ekstrudowanego są odporne na wodę, uszkodzenia mechaniczne, korozję biologiczną i nie żółkną pod wpływem promieniowania UV. Poleca się je głównie na strefy przyziemia. Ich λ wynosi 0,036-0,033 W/(m·K). Mogą też mieć wytłaczaną powierzchnię, która zwiększa przyczepność zapraw klejowych Autor: archiwum muratordom Szare płyty mają współczynnik przewodzenia ciepła λ=0,035-0,032 W/(m·K), są łatwew obróbce i odporne na starzenie. Dzięki temu, że zawierają domieszki grafitu, odbijają promieniowanie cieplne pochodzące z wnętrza domu, co jeszcze polepsza ich izolacyjność Materiał izolacyjny szybki w montażu? To możliwe Coraz częściej inwestorom zależy na jak najszybszym zakończeniu budowy. Zwracają więc uwagę na czas prowadzenia prac i przerw technologicznych – na przykład wymagany okres schnięcia ścian. Niektóre materiały można układać na podłożach wilgotnych – są to wyroby nienasiąkliwe, które jednocześnie umożliwiają odprowadzanie pary wodnej na zewnątrz budynku. Do niedawna takie rozwiązanie było możliwe tylko przy użyciu twardych płyt z wełny mineralnej. Obecnie można stosować również płyty styropianowe – perforowane albo z podłużnymi rowkami na wewnętrznej stronie, którymi powietrze odprowadza wilgoć na zewnątrz. Ponieważ są lekkie, nadają się nawet do starych budynków. Mówiąc o bezspoinowych systemach ociepleń ścian, nie można też zapomnieć o fundamentach, cokołach czy ścianach piwnic. Tam izolacja powinna być nienasiąkliwa i wytrzymała. W newralgicznych strefach można więc układać płyty ze styropianu o obniżonej nasiąkliwości albo z polistyrenu ekstrudowanego. Dzięki ich zamkniętokomórkowej strukturze są odporne nie tylko na wodę i na uderzenia, ale również na korozję biologiczną. Są przy tym łatwe w obróbce i bardzo trwałe. Ocieplenie domu bez spoin Bezspoinowy system ociepleń dotyczy również domów szkieletowych. Tam najczęściej jako izolację wykorzystuje się elastyczne płyty z włókien drzewnych. Mogą też mieć rdzeń ze styropianu lub wełny kamiennej osłonięty z obu stron warstwami wełny drzewnej. Takie płyty mają współczynnik przewodzenia ciepła λ na poziomie 0,035-0,050 W/(m·K). Ściany można także izolować litymi, pozbawionymi włókien płytami mineralnymi, bardzo wytrzymałymi i odpornymi na wilgoć. Są nieszkodliwe dla zdrowia i środowiska, ale wymagają innych zapraw klejowych niż tradycyjne materiały, dlatego aby uniknąć błędów, powinno się skorzystać z pełnego systemu ociepleniowego oferowanego przez ich producenta.
Absolutnie w jakichkolwiek warunkach pracy nie okazuje się toksyczny. Perlit nie jest alergenami dla zwierząt lub dla ludzi. Nie prowokuje „burzliwy” reakcje z żywych organizmów. Materiał izolacyjny rozważany pokazuje wysoką odporność W odniesieniu do skutków większości kompozycji alkalicznych i kwasowych.
Przewody elektryczne, z którymi spotykamy się bezpośrednio na co dzień, z racji zachowania bezpieczeństwa i w celu przedłużenia czasu działania powlekane są odpowiednią izolacją. Jakie materiały mogą być zastosowane w roli izolatorów? Przewód elektryczny składa się z materiału przewodzącego, jakim najczęściej jest miedź i aluminium. Może być izolowany lub nie – z tym drugim przypadkiem spotykamy się, widząc linie napowietrzne – tutaj rolę izolatora pełni powietrze. Kable elektryczne pokryte są warstwą izolacji, która pełni następujące funkcje ochronne: - przed porażeniem prądem elektrycznym, - przed uszkodzeniami mechanicznymi, - przed wilgocią, - przed szkodliwym działaniem różnych substancji. Izolacja spełnia jeszcze jedną rolę – dzięki temu, że do jej użycia mogą być zastosowane zabarwione materiały, kolor oraz oznaczenia na nim informują nas o tym, z jakim przewodem mamy do czynienia. Spotykamy się z tym w przypadku wymiany gniazdka wtykowego – poszczególne przewody (fazowy, neutralny i uziemienia ochronnego) są umieszczone w izolacji w kolorach: - przewód fazowy – czerwony lub czarny lub brązowy, - przewód neutralny – niebieski, - przewód uziemienia ochronnego – dwukolorowy, żółto-niebieski. Oprócz kolorów, na izolowanych przewodach elektrycznych spotykamy również symbole składające się z kombinacji liter i cyfr. Uwzględniony jest tutaj materiał przewodzący – miedź (D), aluminium (A), stal (F), przeznaczenie – mieszkaniowe (M), warsztatowe (W), sterownicze (St), a także typ przewodu, przykładowo wielodrutowa linka ocynowana to Lc, a jednodrutowa miedziana to Dc. Spotykamy również oznaczenia bardziej szczegółowe – przewód płaski ma symbol p, przewód do przyklejania to pp, a wtynkowy – t. Każdy typ izolacji ma swoje własne oznaczenie: - guma zwykła G, - guma silikonowa Gs, - tworzywo bezhalogenowe N lub H, - polietylen sieciowany XS, - tworzywo fluoroorganiczne Zb, - powłoka poliwinitowa Y, - powłoka poliwinitowa ciepłoodporna Yc. Dzięki temu, że osobnym symbolem oznaczona jest też liczba żył i ich przekroje, widząc izolację i odczytując prawidłowo informacje zawarte w ciągu cyfr i liter, wiemy, z jakim przewodem i do czego służącym mamy do czynienia.
. 2wgp6fcx5r.pages.dev/3972wgp6fcx5r.pages.dev/4472wgp6fcx5r.pages.dev/8812wgp6fcx5r.pages.dev/872wgp6fcx5r.pages.dev/8792wgp6fcx5r.pages.dev/4262wgp6fcx5r.pages.dev/452wgp6fcx5r.pages.dev/6432wgp6fcx5r.pages.dev/8922wgp6fcx5r.pages.dev/3162wgp6fcx5r.pages.dev/1912wgp6fcx5r.pages.dev/1012wgp6fcx5r.pages.dev/6322wgp6fcx5r.pages.dev/4352wgp6fcx5r.pages.dev/481
materiał izolacyjny stosowany w elektrotechnice
